ماده 92 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''ماده 92 قانون امور حسبی''': بعد از زوال [[قیمومت]] [[قیم]] مسئول حفظ [[مال|اموال]] [[محجور]] است تا به [[تصرف]] شخصی که باید تصرف نماید بدهد.
'''ماده 92 قانون امور حسبی''': بعد از زوال [[قیمومت]] [[قیم]] مسئول حفظ [[مال|اموال]] [[محجور]] است تا به [[تصرف]] شخصی که باید تصرف نماید بدهد.


== توضیح واژگان ==
قیم: به کسی که به سفارش دادستان، برای حمایت از محجور و نگهداری از او و اداره اموال وی تعیین می گردد؛ قیم گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی  (جلد اول) (شخصیت و اهلیت در حقوق مدنی)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1270836|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=ساکت|چاپ=1}}</ref>
محجور: به کسی که حق تصرف در اموالش را ندارد، محجور گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حجر و قیمومت|ترجمه=|جلد=|سال=|ناشر=مجموعه حقوقی، سال ششم، ش8، 1321|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5090872|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=داودی|چاپ=}}</ref>
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
آن چه از ماده 92 قانون امور حسبی مشخص است، وظیفه قیم بعد از زوال قیمومت محدود به حفاظت از اموال است و شامل سایر تکالیفی که قیم در اداره دارایی مولی علیه دارد نمی شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی خانواده (جلد دوم) (اولاد، روابط پدر و مادر و فرزندان نسب)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=شرکت سهامی انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4197828|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=7}}</ref>
== انتقادات ==
در ماده 92 در صورتی که استعفای قیم پذیرفته نشود اما قیم محجور را رها نماید و موجب خسارت وی شود، ضمانت اجرایی درنظر گرفته نشده است و فقط به جهت تقصیر می توان وی را مسئول جبران خسارت دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و محجورین)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5064312|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=1}}</ref>
== منابع ==
{{پانویس}}
[[رده:مواد قانون امور حسبی]]
[[رده:مواد قانون امور حسبی]]
[[رده:تکالیف قیم]]
[[رده:تکالیف قیم]]