ماده 46 قانون اجرای احکام مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱: خط ۱:
'''ماده 46 قانون اجرای احکام مدنی''':  اگر [[محکوم‌به]] [[عین معین]] بوده و تلف شده و یا به آن دسترسی نباشد قیمت آن با تراضی طرفین و در صورت عدم تراضی به وسیله [[دادگاه|دادگاه‌]] تعیین و طبق مقررات این قانون از [[محکوم علیه|محکوم‌علیه]] وصول می‌شود و هر گاه محکوم‌به قابل تقویم نباشد [[محکوم‌له]] می‌تواند دعوی خسارت اقامه نماید.
'''ماده 46 قانون اجرای احکام مدنی''':  اگر [[محکوم‌به]] [[عین معین]] بوده و تلف شده و یا به آن دسترسی نباشد قیمت آن با تراضی طرفین و در صورت عدم تراضی به وسیله [[دادگاه|دادگاه‌]] تعیین و طبق مقررات این قانون از [[محکوم علیه|محکوم‌علیه]] وصول می‌شود و هر گاه محکوم‌به قابل تقویم نباشد [[محکوم‌له]] می‌تواند دعوی خسارت اقامه نماید.
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
ممکن است محکوم‌به عین معین بوده ولکن محکوم‌‎علیه انکار نماید یا آن را مخفی کند. در این صورت، مانند موردی است که محکوم‌به تلف شده و دسترسی به آن نباشد و مطابق [[ماده 46 قانون اجرای احکام مدنی]]، قیمت آن با تراضی طرفین و در صورت عدم تراضی به وسیله دادگاه معین می‌شود و از محکوم‌علیه وصول می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (اجرای احکام مدنی)|ترجمه=|جلد=|سال=1378|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1219412|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=5}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==