ماده 27 قانون تجارت الکترونیکی: تفاوت میان نسخه‌ها

ماده 27 قانون تجارت الکترونیکی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۶ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۳۸

۲٬۵۱۵ بایت اضافه‌شده ، ‏۶ مهٔ ۲۰۲۳

بدون خلاصۀ ویرایش

امیررضا الفت نیا

۱٬۰۲۴

ویرایش

@@ خط ۱۳: / خط ۱۳: @@
 ب - اگر مخاطب، یک سیستم اطلاعاتی برای دریافت معین نکرده باشد، دریافت‌زمانی محقق
-می‌شود که «‌داده پیام» وارد سیستم اطلاعاتی مخاطب شود.
+می‌شود که «‌[[داده پیام]]» وارد سیستم اطلاعاتی مخاطب شود.
 == مواد مرتبط ==
 == توضیح واژگان ==
+== نکات توضیحی و تفسیری دکترین ==
+دقت در مفاد مواد 15 قانون نمونه انسیترال و مواد 26 و 27 قانون تجارت الکترونیک به ما نشان می دهد که قوانین مزبور درباره زمان ارسال و دریافت، درصدد تعیین ارسال و دریافت حکمی قرار دارند نه ارسال و دریافت واقعی. و بر این اساس فعل متعاقدین را ملاک ارسال و دریافت قرار نداده اند چنانکه در ارسال ورود به سیستم اطلاعاتی خارج از کنترل، در حکم ارسال قرار گرفته و در وصول و دریافت نیز دو فرض سابق را گشوده که:
+در فرض نخست یعنی تعیین سیستم اطلاعاتی معین برای دریافت خود دو حالت قابل تصور و نهفته در ان را مورد توجه قرار داده:
+حالت اول: انکه اصل ساز یا همان فرستنده، داده پیام را به سیستم اطلاعاتی معین شده بفرستد که در این حالت ورود به سیستم اطلاعاتی مزبور ملاک وصول تلقی می شود هر چند مخاطب ان را به واقع دریافت نکرده باشد.
+حالت دوم: که در بند دوم ماده 27 قانون تجارت الکترونیک در نظر گرفته شده این است که اصل ساز «داده پیام» را به سیستمی غیر از سیستم انحصاری تعیین شده بفرستد که در این صورت اصل ساز و مخاطب از امکان ارتباط عمومی اصل سازان و مخاطبان عام، برخوردار بوده و هیچگاه تعیین سیستم اطلاعاتی فیمابین، ایشان را از مزایای ارتباط عمومی محروم نمی کند. بر این اساس بند 2 ماده 27 مزبور بازیافت داده پیام توسط مخاطب را ملاک قرار داده است نه لحظه ورود به سیستم اطلاعاتی.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=معاملات الکترونیک (مبانی-ماهیت-مشروعیت)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=اندیشه های حقوقی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2654112|صفحه=|نام۱=سیدمحمد|نام خانوادگی۱=صدری|چاپ=3}}</ref>
 == منابع ==