۱٬۰۲۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده 39 قانون تجارت الکترونیکی]] | |||
* [[ماده 50 قانون تجارت الکترونیکی]] | |||
* [[ماده 51 قانون تجارت الکترونیکی]] | |||
* [[ماده 52 قانون تجارت الکترونیکی]] | |||
* [[ماده 53 قانون تجارت الکترونیکی]] | |||
* [[ماده 54 قانون تجارت الکترونیکی]] | |||
* [[ماده 55 قانون تجارت الکترونیکی]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
[[تامین کننده]]: عبارت از شخصی است که بنا به اهلیت تجاری،صنفی یا حرفه‌ای فعالیت می‌کند.<ref>بند ع ماده 2 قانون تجارت الکترونیک</ref> | |||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | ||
| خط ۲۶: | خط ۳۵: | ||
3. به موجب تبصره 2 ماده 70 قانون تجارت الکترونیک، در صورتی که تامین کننده به نحوی اقدام نموده که حق انتخاب مصرف کنندگان برای دریافت تبلیغات از طریق نشانی پستی و یا پست الکترونیکی را از انان سلب نموده باشد، به بیست میلیون ریال جزای نقدی محکوم خواهد شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی جرایم رایانه ای در ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4129692|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=محمدنسل|چاپ=1}}</ref> | 3. به موجب تبصره 2 ماده 70 قانون تجارت الکترونیک، در صورتی که تامین کننده به نحوی اقدام نموده که حق انتخاب مصرف کنندگان برای دریافت تبلیغات از طریق نشانی پستی و یا پست الکترونیکی را از انان سلب نموده باشد، به بیست میلیون ریال جزای نقدی محکوم خواهد شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی جرایم رایانه ای در ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4129692|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=محمدنسل|چاپ=1}}</ref> | ||
در جرم خودداری از استرداد فوری مبلغ دریافتی توسط تامین کننده در قانون تجارت الکترونیک، در صورتی که معلوم شود تامین کننده از ابتدا ناممکن بودن ایفای تعهد خود را می دانسته و با این وصف اقدام به پذیرش تعهد نموده است، مجازات وی تشدید شده و علاوه بر استرداد مبلغ دریافتی، به یکصد میلیون ریال جزای نقدی محکوم خواهد شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی جرایم رایانه ای در ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4129344|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=محمدنسل|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | |||
جرم «نقض حقوق مصرف کننده و قواعد تبلیغ» در مواد 69 و 70 قانون تجارت الکترونیکی مقرر شده است. با توجه به اینکه در این مواد جرم یاد شده به طور مستقیم جرم انگاری نشده و از روش ارجاع به چند ماده دیگر بهره جسته و برای متخلفان از مواد یاد شده مجازات تعیین کرده است، در واقع رکن قانونی این بزه مرکب از مواد 33 تا 39، 50 تا 55، 69 و 70 قانون تجارت الکترونیکی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله حقوقی دادگستری شماره 59 تابستان 1386|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1189384|صفحه=|نام۱=قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | |||
در مورد رکن مادی جرم نقض حقوق مصرف کننده و قواعد تبلیغ باید گفت که این جرم مطلق بوده و بنابراین، نتیجه خاصی برای تحقق ان شرط نیست. وانگهی، قانون گذار شروع به این جرم را جرم ندانسته است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله حقوقی دادگستری شماره 59 تابستان 1386|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1189552|صفحه=|نام۱=قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||