۱۱٬۸۴۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده 115 قانون کار''': کارآموزان مذکور در بند "ب" ماده ۱۱۲، تابع مقررات مربوط به کارگران نوجوان مذکور در مواد ۷۹ الی ۸۴ این قانون خواهند بود ولی‌ساعت کار آنان از شش ساعت در روز تجاوز نخواهد کرد. | '''ماده 115 قانون کار''': [[کارآموز|کارآموزان]] مذکور در بند "ب" ماده ۱۱۲، تابع مقررات مربوط به کارگران نوجوان مذکور در مواد ۷۹ الی ۸۴ این قانون خواهند بود ولی‌ساعت کار آنان از شش ساعت در روز تجاوز نخواهد کرد. | ||
*{{زیتونی|[[ماده 114 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 114 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده 116 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 116 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
{{مواد قانون کار}} | |||
== توضیح واژگان == | |||
[[کارآموز]]: به شخصی که [[فن]] یا حرفه ای را فرا می گیرد، کارآموز گفته می شود.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کار (علمی و کاربردی) به انضمام مباحثی از بیمه های تأمین اجتماعی کارگران)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6651508|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=موحدیان|چاپ=4}}</ref> | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | |||
کارآموزان دو دسته هستند. دسته اول؛ اشخاصی که به جهت یادگرفتن حرفه یا افزایش مهارت در مراکز کارآموزی آموزش می بینند. دسته دوم؛ اشخاصی که بر اساس [[قرارداد]] کارآموزی، برای یاد گرفتن حرفه ای خاص برای مدت معینی که بیش از سه سال نباشد، در کارگاهی معین به کارآموزی همراه با کار مشغول هستند و حداقل سن آن ها 15 سال و حداکثر 18 سال می باشد.<ref name=":0" /> در راستای توضیحات فوق در خصوص کارآموز لازم به ذکر است که دسته اول کارآموزان خود به دو گروه تقسیم می شوند. گروه اول؛ اشخاصی هستند که از جانب کارگاهی مشخص و با معرفی [[کارفرما]] به جهت آموزش یا افزایش مهارت معرفی می گردند که این گروه کارگر محسوب می شوند و همچنین اینکه مشمول [[قانون کار]] می باشند. گروه دوم؛ نقطه مقابل گروه اول می باشند بدین بیان که شاغل در هیچ کارگاهی نبوده و بیکار می باشند و همچنین ممکن است شغل آزاد داشته باشند که این گروه مشمول قانون کار نمی باشند و در نتیجه تحت حمایت های قانونی مربوط به روابط کارگر و کارفرمایی نمی باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کار (علمی و کاربردی) به انضمام مباحثی از بیمه های تأمین اجتماعی کارگران)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1753264|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=موحدیان|چاپ=4}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | |||
درخصوص کارآموزی توأم با کار برای افراد مذکور در ماده فوق الذکر لازم به ذکر است که این امر زمانی مجاز است که از حدود توانایی های آن ها خارج نباشد و به رشد جسمی و روحی آن ها صدمه ای وارد نکند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کار و نحوه عملی رسیدگی به شکایات دعاوی و جرایم در قانون کار|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3119592|صفحه=|نام۱=منصور|نام خانوادگی۱=اباذری فومشی|چاپ=2}}</ref> از تسهیلاتی که مقنن برای کارآموزان درنظر گرفته است می توان به موارد ذیل اشاره نمود: | |||
* ضرورت آزمایش های پزشکی در بدو استخدام و همچنین تکرار سالیانه ی آنها | |||
* لزوم تناسب نوع کار با توانایی های کارگر نوجوان | |||
* ممنوعیت ارجاع کار اضافی و همچنین کار در شب | |||
* ممنوعیت ارجاع کارهای سخت و زیان آور و خطرناک | |||
* ممنوعیت حمل بار با دست بیش از حد مجاز و بدون استفاده از وسایل مکانیکی | |||
* ممنوعیت اشتغال به کارهایی که به علت ماهیت کار و یا محیطی که کار در آن انجام به جهت سلامتی یا اخلاف کارآموزان نوجوان.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4200504|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=سلمان طاهری|چاپ=2}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}}{{مواد قانون کار}} | |||
[[رده:آموزش و اشتغال]] | [[رده:آموزش و اشتغال]] | ||
[[رده:کارآموز و مراکز کارآموزی]] | [[رده:کارآموز و مراکز کارآموزی]] | ||