۸٬۲۳۶
ویرایش
ماده ۴۲ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۲۰
، ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳ابرابزار
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده | '''ماده ۴۲ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان''': [[دادگاه]] رسیدگی کننده به [[جرم|جرائم]] موضوع این قانون در صورت ضرورت و مصلحت [[طفل]] یا [[نوجوان]] می‌تواند ضمن صدور حکم محکومیت، حسب مورد یک یا چند مورد از تصمیمات زیر را اتخاذ کند. این تصمیمات از حیث قابلیت [[تجدیدنظر خواهی|تجدیدنظرخواهی]] تابع [[حکم]] اصلی است: | ||
الف) | الف) معرفی طفل و نوجوان یا خانواده آنها به سازمان‌ها و نهادهای دولتی و غیردولتی فعال در زمینه اقدامات حمایتی. | ||
ب) | ب) ایجاد محدودیت در اعمال حقوق مربوط به ملاقات، [[حضانت]]، [[ولایت]]، [[قیمومت]]، [[وصایت]] و سرپرستی طفل و نوجوان. | ||
پ) سپردن طفل و نوجوان | پ) سپردن طفل و نوجوان به صورت موقت به سازمان [[بهزیستی]] یا مراکز مربوط. | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
== نکات توضیحی == | == نکات توضیحی == | ||
بر اساس ماده | بر اساس ماده ۴۲ [[قانون حمایت از اطفال و نوجوانان]]، [[دادگاه کیفری]] رسیدگی کننده به [[جرم|جرایم]] این قانون، در صورتی که ضرورت داشته باشد و مصلحت طفل یا نوجوان ایجاب نماید، می‌تواند ضمن صدور حکم محکومیت، حسب موردی یک یا چند مورد از تصمیمات مذکور در ماده را اتخاذ نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کارگاه حقوقی حمایت از اطفال و نوجوانان|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6652496|صفحه=|نام۱=امیرحسین|نام خانوادگی۱=رزاززاده|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||