ماده ۱۸ قانون داوری تجاری بین المللی: تفاوت میان نسخه‌ها

این امکان برای دیوان داوری فراهم است که در غیاب طرفین، درباره‌ی قواعدی که باید در طول دادرسی اعمال شود، تصمیم‌گیری کند. اصل رفتار برابر نسبت به طرفین و حق درخواست استماع مندرج در ماده‌ی فوق، اختیارات وسیع داوران را محدود می‌کند. شایان ذکر است که نقض این اصول، از موارد ابطال رأی داوری است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون داوری تجاری بین المللی ایران همسو با قانون نمونه داوری آنسیترال|ترجمه=|جلد=|سال=|ناشر=مجله حقوقی- نشریه دفتر خدمات حقوقی بین المللی شماره 23 - پاییز و زمستان 1377|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5078688|صفحه=|نام۱=سیدجمال|نام خانوادگی۱=سیفی|چاپ=}}</ref> چراکه، هرچند آمره بودن این ماده صراحتاً بیان نشده است، لیکن از فحوی آن چنین برداشت می‌شود که امکان توافق خلاف آن فراهم نیست. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری تجاری بین المللی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3541160|صفحه=|نام۱=عبدالحسین|نام خانوادگی۱=شیروی|چاپ=1}}</ref>

طبق اصل ترافعی بودن رسیدگی داوری، طرفین باید بتوانند ادعاها و ادله‌ی خود را مطرح نموده و از ادعاها، دفاعیات و ادله‌ی طرف دیگر نیز مطلع شوند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اصول دادرسی در داوری تجاری بین المللی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=فصلنامه حقوق مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی دوره 44 شماره 4 زمستان 1393|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5310468|صفحه=|نام۱=صالح|نام خانوادگی۱=خدری|چاپ=}}</ref>