رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره اثبات رابطه کار با اقرار کارفرما: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات رای شعبه دیوان عدالت اداری|شماره دادنامه=۹۱۰۹۹۷۰۹۰۱۸۰۳۶۶۳|تاریخ دادنامه=۱۳۹۱/۱۰/۰۹|نوع رأی=رأی شعبه|شعبه=شعبه ۱۸ بدوی دیوان عدالت اداری|قاضی=کرمی{{سخ}}محمدرضا شجاعی نوری|موضوع=اثبات رابطه کار با اقرار کارفرما|گروه رأی=اداری}}'''رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره اثبات رابطه کار با اقرار کارفرما''': صرف اقرار کارفرما بدون ارائه دلیل و مدرک مؤید رابطه کار نمیباشد.  

در خصوص شکایت شاکی به طرفیت اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی شهر ری، به خواسته اعتراض به رأی مورخ ... هیأت حل اختلاف هم عرض، نظر به اینکه مشتکی عنه برابر مقررات به شکایت رسیدگی کرده و نامبرده دلیل و مدرکی که موجب بی اعتباری و تزلزل رأی معترض عنه را فراهم نماید، ارائه و ابراز ننموده است، ایراد وی مبتنی بر قانون نمی باشد زیرا شاکی حسب رأی صادره سابق شعبه ۱۸ در مورد مدت اشتغال و میزان حقوق دریافتی و سایر مدارکی که مؤید وجود رابطه کارگری و کارفرمایی باشد را به هیأت ارائه نکرده و هیأت نیز نتوانسته است دلیلی بر اثبات ادعای کارگر کشف نماید و به صرف اقرار کارفرما نمی توان برای کارگر ایجاد سابقه کار نمود. لذا دیوان به استناد مفهوم مخالف مواد ۲ و ۳ از قانون کار حکم به رد شکایت و ابرام رأی معترض عنه را صادر و اعلام می کند. این رأی برابر مواد ۷ و ۱۳ قانون دیوان عدالت اداری صادر گردیده و قطعی است.

رئیس شعبه ۱۸ دیوان عدالت اداری مستشار شعبه