ماده 6 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی: تفاوت میان نسخه‌ها

ماده 6 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۴ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۴

۵۹۶ بایت اضافه‌شده ، ‏۴ دسامبر ۲۰۲۳

بدون خلاصۀ ویرایش

شایسته سالاری

۱٬۳۳۳

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''ماده 6 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی:'''  معسر کسی است که به دلیل نداشتن مالی به  جز مستثنیات دین، قادر به تأدیه دیون خود نباشد. تبصره ـ عدم قابلیت دسترسی به مال در حکم نداشتن مال است. اثبات عدم قابلیت دسترسی به مال برعهده مدیون است.
+'''ماده 6 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی:'''  [[معسر]] کسی است که به دلیل نداشتن [[مال|مالی]] به  جز [[مستثنیات دین]]، قادر به تأدیه [[دین|دیون]] خود نباشد.
+تبصره ـ عدم قابلیت دسترسی به مال در حکم نداشتن مال است. اثبات عدم قابلیت دسترسی به مال برعهده [[مدیون]] است.
+== توضیح واژگان ==
 == رویه های قضایی ==
@@ خط ۵: / خط ۱۰: @@
 * [[رای دادگاه درباره اثبات دعوی اعسار با سوگند مدیون (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۴۷۰۱۸۱۹)]]
+== انتقادات ==
+ذکر قسمت دوم تبصره، بی‌فایده به نظر می‌رسد زیرا طبیعی است که بار اثبات [[ادعا]] بر عهده [[مدیون]] است چون او ادعای اعسار و عدم دسترسی به اموال خود را دارد. همچنین تعریف معسر باید در فصل اول قانون و مواد ابتدایی به کار می‌رفت و تعریف آن در این ماده، فاقد موقعیت است.
+== منابع ==
+{{پانویس}}
 [[رده:مواد قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی]]