ماده 374 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

(ابرابزار)
 
خط ۱۳: خط ۱۳:


== رویه‌های قضایی ==
== رویه‌های قضایی ==
در [[رای دادگاه|رای]] شماره ۳/۷۱۶ مورخ ۷۲/۱۱/۲۶ چنین مقرر شده‌است: ماده ۳۷۴ قانون امور حسبی هم ناظر به جایی است که ورثه بخواهند ملک غیرمنقولی که به نام مورث ثبت شده به نام آن‌ها ثبت گردد که در این مورد باید تصدیق انحصار وراثت یا رونوشت گواهی شده آن را که مشتمل بر تعیین سهام باشد به اداره ثبت ارائه کنند و نه مدلول و نه مفهوم این ماده ارتباطی با دعوای مطروحه ندارد و اساساً دعوای مطروحه از حدود شمول قوانین استنادی دادگاه خارج است و طریق اثبات وراثت هم منحصراً با ارائه گواهی انحصار وراثت نمی‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=گواهی حصر وراثت در رویه قضایی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2463424|صفحه=|نام۱=عاطفه|نام خانوادگی۱=زاهدی|چاپ=1}}</ref>


در نشست قضایی قم در آبان ۱۳۸۳ این سؤال طرح شده‌است که: متوفی مالک ده فقره قبر بوده‌است و هر قبر سه میلیون تومان ارزش دارد. آیا همسر متوفی از این مبلغ و بهای قبور [[ارث]] می‌برد یا خیر؟ ضمناً قبور فاقد اعیانی است. در جواب کمیسیون این گونه نظر داده‌است: به‌طور کلی در معاملات راجع به قبور امتیاز دفن مورد [[بیع|خرید و فروش]] قرار می‌گیرد و ارزش زمین مورد معامله نیست؛ بنابراین زوجه از بهای فروش امتیاز دفن ارث می‌برد. اما بنا به مورد متفاوت است اگر این امتیاز قابل واگذاری باشد [[حق]] خرید و فروش به [[وارث]] از جمله همسر متوفی منتقل می‌شود و اگر امتیاز قابل واگذاری نباشد در صورتی که زن فوت نماید جهت دفن وی می‌توان به عنوان مال خودش از آن قبر استفاده نمود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6650728|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref>
* در [[رای دادگاه|رای]] شماره ۳/۷۱۶ مورخ ۷۲/۱۱/۲۶ چنین مقرر شده‌است: ماده ۳۷۴ قانون امور حسبی هم ناظر به جایی است که ورثه بخواهند ملک غیرمنقولی که به نام مورث ثبت شده به نام آن‌ها ثبت گردد که در این مورد باید تصدیق انحصار وراثت یا رونوشت گواهی شده آن را که مشتمل بر تعیین سهام باشد به اداره ثبت ارائه کنند و نه مدلول و نه مفهوم این ماده ارتباطی با دعوای مطروحه ندارد و اساساً دعوای مطروحه از حدود شمول قوانین استنادی دادگاه خارج است و طریق اثبات وراثت هم منحصراً با ارائه گواهی انحصار وراثت نمی‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=گواهی حصر وراثت در رویه قضایی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2463424|صفحه=|نام۱=عاطفه|نام خانوادگی۱=زاهدی|چاپ=1}}</ref>
* در نشست قضایی قم در آبان ۱۳۸۳ این سؤال طرح شده‌است که: متوفی مالک ده فقره قبر بوده‌است و هر قبر سه میلیون تومان ارزش دارد. آیا همسر متوفی از این مبلغ و بهای قبور [[ارث]] می‌برد یا خیر؟ ضمناً قبور فاقد اعیانی است. در جواب کمیسیون این گونه نظر داده‌است: به‌طور کلی در معاملات راجع به قبور امتیاز دفن مورد [[بیع|خرید و فروش]] قرار می‌گیرد و ارزش زمین مورد معامله نیست؛ بنابراین زوجه از بهای فروش امتیاز دفن ارث می‌برد. اما بنا به مورد متفاوت است اگر این امتیاز قابل واگذاری باشد [[حق]] خرید و فروش به [[وارث]] از جمله همسر متوفی منتقل می‌شود و اگر امتیاز قابل واگذاری نباشد در صورتی که زن فوت نماید جهت دفن وی می‌توان به عنوان مال خودش از آن قبر استفاده نمود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6650728|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref>
* [[رای دادگاه درباره اثر اصلاح قانون ارث بر ترکه تقسیم نشده مربوط به پیش از اصلاح (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۳۲۰۰۱۰۸)]]


== منابع ==
== منابع ==
۲٬۲۳۰

ویرایش