ماده ۴۴۰ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۴۴۰ قانون مدنی''': [[خیار تدلیس]] بعد از علم به آن، فوری است.

* {{زیتونی|[[ماده ۴۳۹ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}

در رابطه با خیار تدلیس، اگر صاحب خیار، پس از آگاهی از حق [[فسخ]]، فوراً یا در زمانی کوتاه، نسبت به اعمال خیار مزبور اقدام ننماید؛ مرور زمان، موجب زوال حق فسخ او می‌گردد،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مدنی در آیینه آرای دیوانعالی کشور (در خیارات و احکام راجع به آن) (مواد 396 الی 465)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=فردوسی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=70296|صفحه=|نام۱=یداله|نام خانوادگی۱=بازگیر|چاپ=2}}</ref> در واقع اگر فریب خورده، پس از آگاهی از تدلیس، در اولین فرصت، نسبت به اعمال حق فسخ خود اقدام ننماید؛ در این صورت چنین [[تأخیر|تأخیری]] را، باید دال بر زوال حق فسخ وی و دلیل پایبندی بر [[عقد]] مزبور دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=سلسله مباحث فقهی حقوقی (جلد اول) (عقد بیع)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3054304|صفحه=|نام۱=اسداله|نام خانوادگی۱=لطفی|چاپ=1}}</ref>

== منابع ==