ماده ۲۴۱ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۰: خط ۱۰:


== نکات توضیحی وتفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی وتفسیری دکترین ==
برخی از حقوقدانان در تفسیر [[ماده ۴۳۴ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸]] که تکرار مفاد این ماده می‌باشد، اینگونه اظهار داشته‌اند که چنانچه از گفتار گواهان دعوای مدعی در نظر دادگاه ثابت شود، دادگاه مطابق آن رأی صادر می‌نماید.<ref name=":0" />
در خصوص این ماده، موارد زیر حائز اهمیت است:


مطابق مواد ۲۳۰ و ۲۳۱ قانون آیین دادرسی مدنی اظهارات گواه دارای شرایط شاهد و شهادت در حکم بینه شرعی بوده و اظهارات آن‌ها برای قاضی حجت است و اختیار قاضی برای اعلام بی‌اعتباری گواهی منحصر به مواردی است که اظهارات گواه ارزش اثباتی برای دعوا نداشته باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=572276|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref>
اولاً، برخی از حقوقدانان در تفسیر [[ماده ۴۳۴ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸]] که تکرار مفاد این ماده می‌باشد، اینگونه اظهار داشته‌اند که چنانچه از گفتار گواهان [[دعوا|دعوای]] [[مدعی]] در نظر [[دادگاه]] ثابت شود، دادگاه مطابق آن [[رأی]] صادر می‌نماید.<ref name=":0" />


در صورتی که دادرس گواهی را بی‌ارزش بشمارد باید علت مخالفت و جهات قانون آن را در رای خود قید نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله حقوقی وزارت دادگستری دوره جدید شماره 3 اردیبهشت 1352|ترجمه=|جلد=|سال=1352|ناشر=مروستی-یحیی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1323772|صفحه=|نام۱=یحیی|نام خانوادگی۱=مروستی|چاپ=}}</ref>
ثانیاً، مطابق [[ماده ۲۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی|مواد ۲۳۰]] و [[ماده ۲۳۱ قانون آیین دادرسی مدنی|۲۳۱ قانون آیین دادرسی مدنی]] [[اظهار|اظهارات]] [[شاهد|گواه]] دارای شرایط شاهد و [[شهادت]] در حکم [[بینه]] شرعی بوده و اظهارات آن‌ها برای قاضی [[حجت]] است و اختیار قاضی برای اعلام بی‌اعتباری گواهی منحصر به مواردی است که اظهارات گواه ارزش اثباتی برای دعوا نداشته باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=572276|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref>


از ظاهر این ماده چنین برداشت می‌شود که گواهی دلیل نیست، بلکه اماره قضایی است؛ زیرا اگر دلیل دارای شرایط قانونی باشد، باید به آن اهمیت داد ولی ظاهراً منظور از تشخیص ارزش و تأثیر گواهی، بررسی شرایط گواهی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=472524|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref>
ثالثاً، از ظاهر این ماده چنین برداشت می‌شود که گواهی [[دلیل]] نیست، بلکه [[اماره قضایی]] است؛ زیرا اگر دلیل دارای شرایط قانونی باشد، باید به آن اهمیت داد ولی ظاهراً منظور از تشخیص ارزش و تأثیر گواهی، بررسی شرایط گواهی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=472524|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref>
 
== نکات توضیحی ==
در صورتی که [[دادرس]] گواهی را بی‌ارزش بشمارد، باید علت مخالفت و جهات قانون آن را در رأی خود قید نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله حقوقی وزارت دادگستری دوره جدید شماره 3 اردیبهشت 1352|ترجمه=|جلد=|سال=1352|ناشر=مروستی-یحیی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1323772|صفحه=|نام۱=یحیی|نام خانوادگی۱=مروستی|چاپ=}}</ref>


== سوابق و مستندات فقهی ==
== سوابق و مستندات فقهی ==
خط ۳۰: خط ۳۳:


== مقالات مرتبط ==
== مقالات مرتبط ==
[[تحلیلی بر اقناع قضایی در فرایند کشف امور موضوعی دعاوی مدنی‏]]
[[اندیشه‌های استاد جعفری لنگرودی درباره علم در دلایل اثبات]]


[[واکاوی آیات و روایات ادله اثباتی شهادت زن]]
* [[تحلیلی بر اقناع قضایی در فرایند کشف امور موضوعی دعاوی مدنی‏]]
* [[اندیشه‌های استاد جعفری لنگرودی درباره علم در دلایل اثبات]]
* [[واکاوی آیات و روایات ادله اثباتی شهادت زن]]


== منابع ==
== منابع ==