ماده 33 قانون کار: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱۰: خط ۱۰:
== نکات توضیحی ==
== نکات توضیحی ==
به موجب مقررات قانون تأمین اجتماعی، [[کارگر|کارگران]] به هنگام استخدام باید مورد معاینه پزشکی قرار گیرند و هرگاه این آزمایش صورت نگیرد [[کارفرما]] باید آثار آن را تحمل نماید. در چنین مواردی اگر مشخص گردد که بیماری مانع اشتغال [[کارگر]] بوده و ادامه کار وی ممکن است موجب وارد آمدن ضرر و زیان به واحد شود، با توجه به این که [[کارگر]] به هنگام اشتغال این بیماری را بروز نداده است خود وی نیز مقصر خواهد بود. مراجع حل اختلاف می توانند به موضوع رسیدگی و رأی لازمه را صادر نمایند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4200052|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=سلمان طاهری|چاپ=2}}</ref>
به موجب مقررات قانون تأمین اجتماعی، [[کارگر|کارگران]] به هنگام استخدام باید مورد معاینه پزشکی قرار گیرند و هرگاه این آزمایش صورت نگیرد [[کارفرما]] باید آثار آن را تحمل نماید. در چنین مواردی اگر مشخص گردد که بیماری مانع اشتغال [[کارگر]] بوده و ادامه کار وی ممکن است موجب وارد آمدن ضرر و زیان به واحد شود، با توجه به این که [[کارگر]] به هنگام اشتغال این بیماری را بروز نداده است خود وی نیز مقصر خواهد بود. مراجع حل اختلاف می توانند به موضوع رسیدگی و رأی لازمه را صادر نمایند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4200052|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=سلمان طاهری|چاپ=2}}</ref>
== مقالات مرتبط ==
[[بررسی ماهیت قواعدعمومی عقود اذنی در نظام حقوقی ایران و فقه شافعیه]]


== منابع ==
== منابع ==
۱۲٬۰۵۸

ویرایش