۲٬۳۲۹
ویرایش
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
*{{زیتونی|[[ماده 32 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 32 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده 34 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 34 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
{{مواد قانون کار}} | |||
== نکات توضیحی، تفسیری دکترین == | |||
از کارافتادگی ازلحاظ میزان از دست دادن توانایی [[کارگر]] به دو دسته از کار افتادگی جزئی و از کارافتادگی کلی تقسیم میشود. | |||
از کار افتادگی جزئی یعنی [[کارگر]] یعنی کارگر یک سوم یا نهایتاً دو سوم از توانایی خود را از دست میدهد ولی از کارافتادگی کلی یعنی بیش از دو سوم توانایی خود را از دست میدهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4526084|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | |||
به موجب مقررات قانون تأمین اجتماعی، [[کارگر|کارگران]] به هنگام استخدام باید مورد معاینه پزشکی قرار گیرند و هرگاه این آزمایش صورت نگیرد [[کارفرما]] باید آثار آن را تحمل نماید. در چنین مواردی اگر مشخص گردد که بیماری مانع اشتغال [[کارگر]] بوده و ادامه کار وی ممکن است موجب وارد آمدن ضرر و زیان به واحد شود، با توجه به این که [[کارگر]] به هنگام اشتغال این بیماری را بروز نداده است خود وی نیز مقصر خواهد بود. مراجع حل اختلاف می توانند به موضوع رسیدگی و رأی لازمه را صادر نمایند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4200052|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=سلمان طاهری|چاپ=2}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}}{{مواد قانون کار}} | |||
[[رده:مواد قانون کار]] | [[رده:مواد قانون کار]] | ||
[[رده:قرارداد کار]] | [[رده:قرارداد کار]] | ||
[[رده:جبران خسارت از هر قبیل و پرداخت مزایای پایان کار]] | [[رده:جبران خسارت از هر قبیل و پرداخت مزایای پایان کار]] |
ویرایش