ماده ۳۱۵ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها

ماده ۳۱۵ قانون تجارت (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۳ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۹

۱٬۷۳۱ بایت اضافه‌شده ، دیروز در ‏۱۱:۵۹

بدون خلاصۀ ویرایش

فاطمه امیدی

گشت‌زنان

۱۴٬۹۶۸

ویرایش

@@ خط ۴: / خط ۴: @@
 *{{زیتونی|[[ماده ۳۱۴ قانون تجارت|مشاهده ماده قبلی]]}}
 *{{زیتونی|[[ماده ۳۱۶ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}}
+==مواد مرتبط==
+*[[ماده 4 قانون صدور چک]]
+*[[ماده ۳۱۰ قانون تجارت]]
+*[[ماده ۳۱۱ قانون تجارت]]
+*[[ماده ۳۱۲ قانون تجارت]]
+*[[ماده ۳۱۳ قانون تجارت]]
+*[[ماده ۳۱۴ قانون تجارت]]
+*[[ماده ۳۱۵ قانون تجارت]]
+*[[ماده ۳۱۶ قانون تجارت]]
+*[[ماده ۳۱۷ قانون تجارت]]
-== مواد مرتبط ==
+== توضیح واژگان ==
-* [[ماده 4 قانون صدور چک]]
+* [[چک]]: در لغت یعنی قباله، حجت، منشور و عهدنامه. این کلمه فارسی است و در آثار پیشینیان به کار رفته است. برای مثال حکیم ابوالقاسم فردوسی، در شاهنامه می‌گوید:«به قیصر سپارم همه یک به یک / از این پس نوشته فرستیم و چک».<ref>{{یادکرد کتاب۲|1=|عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جلد دوم) (جرایم علیه اموال و مالکیت)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1946144|صفحه=|نام۱=هوشنگ|نام خانوادگی۱=شامبیاتی|چاپ=1}}</ref> همچنین، به نوشته‌ای که به وسیله‌ی آن صاحب حساب از [[پول|پولی]] که در [[بانک]] دارد مبلغی دریافت می‌نماید و یا به دیگری حواله می کند، چک گفته می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲|1=|عنوان=حقوق بانکی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3834364|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=سلطانی|چاپ=1}}</ref>
-== توضیح واژگان ==
 چک: در عصر حاضر، چک سند خاصی است؛ که در زمره اسناد تجاری به‌شمار رفته؛ که به موجب آن، صادرکننده سند مزبور، تمام یا قسمتی از پولی را، که به دیگری سپرده بوده‌است؛ به نفع خود یا ثالث مسترد می‌نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=118540|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref>