ماده ۵۱۷ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): تفاوت میان نسخه‌ها

هر کس [[علنی|علناً]] نسبت به [[رئیس کشور خارجی]] یا [[نماینده سیاسی کشور خارجی|نماینده سیاسی]] آن که در قلمرو خاک ایران وارد شده است [[توهین]] نماید به یک تا سه ماه‌ حبس محکوم می ‌شود مشروط به اینکه در آن کشور نیز در مورد مذکور نسبت به ایران [[عمل متقابل|معامله متقابل]] بشود.

تبصره - اعمال مواد این فصل منوط به تقاضای دولت مربوطه یا نماینده سیاسی آن دولت یا مطالبه [[مجنی ‌علیه]] یا ولی او است و در صورت استرداد‌ تقاضا [[تعقیب|تعقیب جزائی]] نیز موقوف خواهد شد.

در این ماده، قانونگذار، توهین به رئیس کشور خارجی یا نماینده سیاسی را جرم انگاری نموده است. این توهین باید به نحو علنی صورت گیرد و تشخیص علنی بودن بر عهده دادگاه است اما رویه محاکم ایران عموما این بوده که توهین باید در مقابل عده ای بیش از سه نفر انجام شود و به نحوی باشد که احتمال انتشار آن وجود داشته باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=715476|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> البته نیازی به حضور فرد وجود ندارد و توهین غیابی و به صورت علنی نیز برای تحقق جرم کافی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=715484|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> به نظر می رسد مقصود قانونگذار از اصطلاح «قلمرو خاکی ایران» در متن ماده، به معنای قلمرو حاکمیتی ایران اعم از زمینی، دریایی و هوایی است نه صرفا قلمرو زمینی <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- شخصیت معنوی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=533892|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=آقایی نیا|چاپ=4}}</ref> البته برخی دیگر با [[تفسیر مضیق]] متون کیفری ارتکاب این جرم را صرفا در قلمرو زمینی قابل تحقق دانسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=715480|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> همچنین اگر جرم در خارج از ایران ارتکاب یابد و بعدا متهم در ایران یافت شود، مطابق این ماده، قابل مجازات نخواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=715464|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> اعمال این مجازات مشروط به عمل متقابل در کشور متبوع خارجی است یعنی در قوانین آن کشور نیز چنین جرمی پیش بینی شده باشد و در عمل نیز به نفع ایران اجرا شود، البته در صورتی که این شرط محقق نشود، عمل فرد میتواند مشمول [[ماده 608 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|ماده 608 قانون تعزیرات]] قرار گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=357740|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=7}}</ref>