ماده 227 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''ماده ۲۲۷ قانون امور حسبی''': اگر چیزی از [[ترکه]] در مقابل [[دین|دینی]] [[رهن]] باشد مرتهن نسبت به مال مرهون بر سایر بستانکاران مقدم است و اگر بهای مال مرهون از طلب مرتهن زاید باشد مقدار زاید مابین بستانکاران تقسیم می‌شود و اگر کمتر باشد مرتهن نسبت به باقی مانده طلب خود مانند سایر بستانکاران خواهد بود.
'''ماده ۲۲۷ قانون امور حسبی''': اگر چیزی از [[ترکه]] در مقابل [[دین|دینی]] [[رهن]] باشد مرتهن نسبت به مال مرهون بر سایر بستانکاران مقدم است و اگر بهای مال مرهون از طلب مرتهن زاید باشد مقدار زاید مابین بستانکاران تقسیم می‌شود و اگر کمتر باشد مرتهن نسبت به باقی مانده طلب خود مانند سایر بستانکاران خواهد بود.


== مواد مرتبط ==
== توضیح واژگان ==
== توضیح واژگان ==
دین: مال کلی ثابت در ذمه یک فرد، به نفع افراد دیگر را که به یکی از اسباب صحیح پدید می‌آید، دین می‌گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی حقوق نوین (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=کیان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6568804|صفحه=|نام۱=منصور|نام خانوادگی۱=اباذری فومشی|چاپ=1}}</ref>
دین: مال کلی ثابت در ذمه یک فرد، به نفع افراد دیگر را که به یکی از اسباب صحیح پدید می‌آید، دین می‌گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی حقوق نوین (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=کیان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6568804|صفحه=|نام۱=منصور|نام خانوادگی۱=اباذری فومشی|چاپ=1}}</ref>
خط ۸: خط ۱۰:
ترکه: یا ماترک یعنی قسمت مثبت دارایی به جامانده از متوفی.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=80940|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref>
ترکه: یا ماترک یعنی قسمت مثبت دارایی به جامانده از متوفی.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=80940|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref>


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات تفسیری دکترین ==
بستانکاران متوفی که در مقابل طلب خود وثیقه دارند عبارتند از مرتهن، منتقل الیه در مورد معاملات با حق استرداد که طبق ماده ۳۴ و ۳۴ مکرر اصلاحی [[قانون ثبت اسناد و املاک]]، معامله نموده‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات)|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=14804|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=13}}</ref>
بستانکاران متوفی که در مقابل طلب خود وثیقه دارند عبارتند از مرتهن، منتقل الیه در مورد معاملات با حق استرداد که طبق ماده ۳۴ و ۳۴ مکرر اصلاحی [[قانون ثبت اسناد و املاک]]، معامله نموده‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات)|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=14804|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=13}}</ref>


== نکات توضیحی ==
== نکات توضیحی ==
ماده ۲۲۷ [[قانون امور حسبی]] مصوب تیرماه ۱۳۱۹، در مورد پرداخت دیون متوفی از ترکه، بند اول ماده ۱۴۸ قانون اجرای احکام مدنی مصوب آبان ۱۳۵۶ و مواد ۱۵۴ به بعد قانون تجارت در بحث ورشکستگی تاجر و ماده ۵۸ قانون اداره تصفیه امور ورشکستگی مصوب تیرماه ۱۳۱۸ حق تقدم را برای دارنده وثیقه به رسمیت شناخته‌اند بنابراین هرگاه نوبت به استیفای طلب از وثیقه رسید، ابتدا طلبکار دارای وثیقه باید تمام طلب خود را از قیمت فروش آن بردارد و سپس دیگر طلبکاران می‌توانند از قیمت آن استفاده کنند در مواردی نیز که چند مرتهن به ترتیب بر مالی حق وثیقه پیدا کرده‌اند حق تقدم بر مبنای تاریخ ایجاد رهن است بدین ترتیب که ابتدا تخستین مرتهن طلب خود را از قیمت مال برمی‌دارد و سپس مرتهنان دیگر هر کدام به ترتیب انعقاد رهن بر یکدیگر مقدم هستند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دیون ممتازه در نظام حقوقی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1352132|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=دهقانی|چاپ=1}}</ref>
ماده ۲۲۷ [[قانون امور حسبی]] مصوب تیرماه ۱۳۱۹، در مورد پرداخت دیون متوفی از ترکه، بند اول [[ماده 148 قانون اجرای احکام مدنی]] مصوب آبان ۱۳۵۶ و مواد ۱۵۴ به بعد قانون تجارت در بحث ورشکستگی تاجر و [[ماده ۵۸ قانون اداره تصفیه امور ورشکستگی]] مصوب تیرماه ۱۳۱۸ حق تقدم را برای دارنده وثیقه به رسمیت شناخته‌اند بنابراین هرگاه نوبت به استیفای طلب از وثیقه رسید، ابتدا طلبکار دارای وثیقه باید تمام طلب خود را از قیمت فروش آن بردارد و سپس دیگر طلبکاران می‌توانند از قیمت آن استفاده کنند در مواردی نیز که چند مرتهن به ترتیب بر مالی حق وثیقه پیدا کرده‌اند حق تقدم بر مبنای تاریخ ایجاد رهن است بدین ترتیب که ابتدا تخستین مرتهن طلب خود را از قیمت مال برمی‌دارد و سپس مرتهنان دیگر هر کدام به ترتیب انعقاد رهن بر یکدیگر مقدم هستند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دیون ممتازه در نظام حقوقی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1352132|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=دهقانی|چاپ=1}}</ref>
 
 
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ==
{{هوش مصنوعی (ماده)}}
# مرتهن در رابطه با مال مرهون نسبت به سایر بستانکاران اولویت دارد.
# اگر بهای مال مرهون بیشتر از طلب مرتهن باشد، مقدار اضافه بین بستانکاران تقسیم می‌شود.
# اگر بهای مال مرهون کمتر از طلب مرتهن باشد، مرتهن برای باقی مانده طلب خود مانند سایر بستانکاران عمل می‌کند.


== منابع ==
== منابع ==