ماده 230 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۲۳۰ قانون امور حسبی''': [[ورثه]] در مقابل بستانکاران ضامن نقص یا [[تلف]] [[ترکه]] نیستند مگر اینکه [[نقص]] یا تلف مستند به [[تقصیر]] آن‌ها باشد.

== توضیح واژگان ==

ورثه: به کسی می‌گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبری بودن از موانع ارث بری، [[ترکه]] میت به او انتقال می‌یابد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی فقه اصطلاح‌شناسی فقه امامیه|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=پیک کوثر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4252640|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=مسجدسرایی|چاپ=1}}</ref>

تقصیر: یعنی ترک کردن کاری که باید انجام می‌شد یا انجام کاری که نباید ترک می‌گردید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مسئولیت مدنی تولیدکنندگان و فروشندگان کالا|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3883044|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=مددی|چاپ=-}}</ref>

ماده ۲۳۰ [[قانون امور حسبی]] این مطلب را در نظر گرفته‌است که غالباً با فوت شخص [[مال|اموال]] وی که وثیقه [[دین|دیون]] او می‌باشند در اختیار وراث قرار می‌گیرد و مالکیت وراث نسبت به ترکه متزلزل است. حال در فاصله فوت تا تصفیه ترکه ممکن است به ماترک آسیبی وارد شود و مال دچار نقص یا تلف شود. در این حالت [[ماده 230 قانون امور حسبی]] وراث را مانند امین در نظر گرفته‌است بنابراین ورثه ضامن تلف یا نقص مال نیستند مگر در صورت تعدی یا تفریط.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6568824|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref>

{{هوش مصنوعی (ماده)}}

# ورثه مسئولیت نقص یا تلف ترکه را بر عهده ندارند.

# این ماده حفاظت از حقوق ورثه در برابر بستانکاران را تضمین می‌کند.

# بار اثبات تقصیر ورثه بر عهده بستانکاران است.

== منابع ==

{{پانویس|۲}}

[[رده:استیفای دین از ترکه]]

[[رده:مسئولیت ورثه در برابر بستانکاران]]