ماده 230 قانون امور حسبی

ماده ۲۳۰ قانون امور حسبی: ورثه در مقابل بستانکاران ضامن نقص یا تلف ترکه نیستند مگر اینکه نقص یا تلف مستند به تقصیر آن‌ها باشد.

توضیح واژگان

ورثه: به کسی می‌گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبری بودن از موانع ارث بری، ترکه میت به او انتقال می‌یابد.

تلف: یعنی نابود کردن و از بین بردن.

ترکه: یعنی قسمت مثبت دارایی به جامانده از متوفی.

نقص: اسقاط یا سقوط وصف کمال از مال را، نقص گویند.

تقصیر: یعنی ترک کردن کاری که باید انجام می‌شد یا انجام کاری که نباید ترک می‌گردید.

نکات توضیحی ماده 230 قانون امور حسبی

ماده ۲۳۰ قانون امور حسبی این مطلب را در نظر گرفته‌است که غالباً با فوت شخص اموال وی که وثیقه دیون او می‌باشند در اختیار وراث قرار می‌گیرد و مالکیت وراث نسبت به ترکه متزلزل است. حال در فاصله فوت تا تصفیه ترکه ممکن است به ماترک آسیبی وارد شود و مال دچار نقص یا تلف شود. در این حالت ماده 230 قانون امور حسبی وراث را مانند امین در نظر گرفته‌است بنابراین ورثه ضامن تلف یا نقص مال نیستند مگر در صورت تعدی یا تفریط.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 230 قانون امور حسبی

1. ورثه مسئولیت نقص یا تلف ترکه را بر عهده ندارند.
2. در صورتی که نقص یا تلف به علت تقصیر ورثه باشد، مسئولیت متوجه آنان خواهد بود.
3. بستانکاران نمی‌توانند بابت نقص یا تلف ترکه به ورثه مراجعه کنند، مگر در صورت وجود تقصیر.
4. مفهوم تقصیر شامل اقدام یا عدم اقدام لازم توسط ورثه است که منجر به نقص یا تلف ترکه شود.
5. این ماده حفاظت از حقوق ورثه در برابر بستانکاران را تضمین می‌کند.
6. بار اثبات تقصیر ورثه بر عهده بستانکاران است.