اصل ۳۶ قانون اساسی: تفاوت میان نسخه‌ها

مجازات ها و [[اقدامات تامینی و تربیتی|اقدامات تامینی]] تنها از طریق حکم قضایی که به دنبال [[تحقیقات مقدماتی]] و [[دادرسی]] صادر می شود، قابل اعمال است و [[دادسرا]] این مجازات ها و اقدامات را به صورت قهری [[اجرای احکام کیفری|اجرا]] می کند. بر این اساس اگر [[مجنی علیه|قربانی جرم]] خود راسا اقدام به [[تعقیب]] مجرم نماید و او را مجازات کند، خود قابل تعقیب و مجازات خواهد بود، هر چند مجازاتی که اعمال شده [[مجازات قانونی]] باشد و اجرای شخصی مجازات مانع تعقیب و مجازات مجرم از سوی [[مراجع قضایی|مرجع قضایی]] نخواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای عمومی (جلد دوم) (مجازات ها و اقدامات تأمینی)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2333364|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>

از [[آیه ۱۵ سوره نساء]]، [[آیه ۴ سوره طلاق]]، [[آیه ۱۱۵ سوره توبه]]، [[آیه ۵۹ سوره قصص]] و [[حدیث رفع|حدیث مشهور رفع]]، اصل قانونی بودن جرم و مجازات مستفاد می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در نظم حقوق کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4720248|صفحه=|نام۱=امیر|نام خانوادگی۱=ساعدوکیل|نام۲=پوریا|نام خانوادگی۲=عسکری|چاپ=3}}</ref>