۱۵٬۶۷۷
ویرایش
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
هر کس [[علنی]] و به صورت غیرمجاز لباسهای رسمی یا متحدالشکل مأموران کشورهای بیگانه یا نشان ها یا مدالها یا سایر امتیازات دولتهای خارجی در ایران را مورد [[استفاده]] قرار دهد به شرط [[عمل متقابل|معامله متقابل]] و یا در صورتی که موجب اختلال در نظم عمومی گردد مشمول مقررات ماده فوق است. | هر کس [[علنی]] و به صورت غیرمجاز لباسهای رسمی یا متحدالشکل مأموران کشورهای بیگانه یا نشان ها یا مدالها یا سایر امتیازات دولتهای خارجی در ایران را مورد [[استفاده]] قرار دهد به شرط [[عمل متقابل|معامله متقابل]] و یا در صورتی که موجب اختلال در نظم عمومی گردد مشمول مقررات ماده فوق است. | ||
*{{زیتونی|[[ماده | *{{زیتونی|[[ماده ۵۵۶ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده | *{{زیتونی|[[ماده ۵۵۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
[[عنصر مادی]] این جرم، شامل استفاده از لباس های رسمی یا متحد الشکل ماموران کشور های بیگانه به نحو غیر مجاز است، بدین معنا که کشور مورد نظر و یا دولت ایران، اجازه ی استفاده از این علائم را نداده باشد،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1377|ناشر=فیض|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=390424|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref> البته برخی معتقدند که صرف اجازه دولت بیگانه کافیست<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=668168|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref> و در این فرض، حتی اگر عمل منجر به اختلال در نظم عمومی شود، جرم موضوع این ماده محقق نخواهد شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=668172|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref> سه شرط برای تحقق جرم فوق، در این ماده لحاظ شده که عبارتند از: علنی بودن، غیرمجاز بودن و اختلال در نظم عمومی، بدیهی است که با فقدان هر یک از این شرایط، جرم، محقق نمی شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=668164|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref> به لحاظ [[عنصر معنوی]] نیز مرتکب باید علاوه بر [[سونیت عام|سوء نیت عام]] ([[علم]] و [[عمد]] در ارتکاب جرم)، دارای [[سو نیت خاص|سوء نیت خاص]] جهت سوء استفاده از اشیای مزبور نیز باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1377|ناشر=فیض|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=390428|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref> | [[عنصر مادی]] این جرم، شامل استفاده از لباس های رسمی یا متحد الشکل ماموران کشور های بیگانه به نحو غیر مجاز است، بدین معنا که کشور مورد نظر و یا دولت ایران، اجازه ی استفاده از این علائم را نداده باشد،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1377|ناشر=فیض|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=390424|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref> البته برخی معتقدند که صرف اجازه دولت بیگانه کافیست<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=668168|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref> و در این فرض، حتی اگر عمل منجر به اختلال در نظم عمومی شود، جرم موضوع این ماده محقق نخواهد شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=668172|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref> سه شرط برای تحقق جرم فوق، در این ماده لحاظ شده که عبارتند از: علنی بودن، غیرمجاز بودن و اختلال در نظم عمومی، بدیهی است که با فقدان هر یک از این شرایط، جرم، محقق نمی شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=668164|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref> به لحاظ [[عنصر معنوی]] نیز مرتکب باید علاوه بر [[سونیت عام|سوء نیت عام]] ([[علم]] و [[عمد]] در ارتکاب جرم)، دارای [[سو نیت خاص|سوء نیت خاص]] جهت سوء استفاده از اشیای مزبور نیز باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1377|ناشر=فیض|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=390428|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref> |
ویرایش