ماده ۵۷۴ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): تفاوت میان نسخه‌ها

اگر مسوولین و مامورین [[بازداشتگاه]] ها و [[ندامتگاه]] ها از ارائه دادن یا تسلیم کردن [[زندانی]] به مقامات صالح قضائی یا از ارائه دادن دفاتر خود ‌به اشخاص مزبور امتناع کنند یا از رسانیدن [[تظلم|تظلمات]] محبوسین به مقامات صالح ممانعت یا خودداری نمایند مشمول ماده قبل خواهند بود مگر این که ‌ثابت نمایند که به موجب امر کتبی رسمی از طرف رئیس مستقیم خود مامور به آن بوده‌ اند که در این صورت مجازات مزبور درباره [[آمر]] مقرر خواهد شد.

== توضیح واژگان ==

«زندانی» عبارت است از شخصی که به موجب حکم قطعی در راستای اجرای مجازات خود، در زندان است،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1377|ناشر=فیض|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=857964|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref> گروهی نیز مقصود از زندانی را در این ماده، اعم از فرد محکوم و بازداشت شده می دانند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی (دکترین و رویه کیفری ایران)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مهاجر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=810900|صفحه=|نام۱=رضا|نام خانوادگی۱=شکری|نام۲=قادر|نام خانوادگی۲=سیروس|چاپ=8}}</ref>

== منابع ==

{{پانویس}}

[[رده:تقصیرات مقامات و مامورین دولتی]]

[[رده:خوددداری از تسلیم زندانی به مقامات قضایی]]

[[رده:خوددداری از ارائه دفاتر زندان به مقامات قضایی]]

[[رده:خوددداری از رساندن تظلمات محبوسین به مقامات صالح]]