ماده ۴۰۱ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۴۰۱ قانون مجازات اسلامی''': در [[جنایت]] [[مأمومه]]، [[دامغه]]، [[جائفه]]، [[هاشمه]]، [[منقله]]، [[دیه شکستگی عضو|شکستگی استخوان]] و [[دیه تغییر رنگ پوست|صدماتی که موجب تغییر رنگ پوست]] یا [[ارش صدمه موجب تورم|ورم]] بدن می ‌شود، [[قصاص عضو|قصاص]] ساقط است و مرتکب علاوه بر پرداخت [[دیه]] به [[تعزیر]] مقرر در کتاب پنجم «تعزیرات» نیز محکوم می‌ شود. حکم مذکور در هر مورد دیگری که خطر تجاوز در [[قصاص عضو]] یا [[قصاص منافع|منافع]] وجود داشته باشد نیز جاری است.

== پیشینه ==

در گذشته [[ماده 277 قانون مجازات اسلامی مصوب 1370|ماده 277 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)]]، در این خصوص وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=837760|صفحه=|نام۱=ابوالقاسم|نام خانوادگی۱=گرجی|چاپ=2}}</ref>