ماده ۵۷۷ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): تفاوت میان نسخه‌ها

ماده ۵۷۷ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) (نمایش مبدأ)

۶۴۰ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۵ ژوئن ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

۳٬۵۰۱

ویرایش

@@ خط ۲۰: / خط ۲۰: @@
 [[عنصر معنوی]] این جرم را باید [[سوء نیت عام]] تلقی کرد و صرف [[علم]] و [[عمد]] در رفتار را برای تحقق آن کافی دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1377|ناشر=فیض|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=391568|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref>
+== رویه قضایی ==
+به موجب نظریه مشورتی شماره  8021/7_1373/12/23 مقصود از مراجع قضایی، دادگاه ها و دادسراها هستند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=گالوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6280532|صفحه=|نام۱=سیدعلیرضا|نام خانوادگی۱=میرکمالی|نام۲=سحر|نام خانوادگی۲=صالح احمدی|چاپ=4}}</ref>
 == منابع ==