ماده ۱۸۹ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۱۸۹ قانون آیین دادرسی کیفری''':بازپرس مكلف است بلافاصله پس از حضور يا جلب متهم ، تحقيقات را شروع كند و در صورت عدم امكان ، حداكثر ظرف بيست و چهار ساعت از زمان تحت نظر قرار گرفتن او توسط ضابطان دادگستري ، با رعايت [[ماده 98 قانون آيين دادرسي كيفري|ماده ( 98 )]] اين قانون مبادرت به تحقيق نمايد . در صورت غيبت يا عذر موجه [[بازپرس]] يا امتناع وي از شروع تحقيقات به دلايل قانوني ، [[دادستان]] انجام تحقيقات را به بازپرس ديگر يا در صورت اقتضاء به دادرس دادگاه محول مي كند .

تبصره ماده 189: تحت نظر قرار دادن متهم بيش از بيست و چهار ساعت ، بدون آنكه تحقيق از او شروع يا تعيين تكليف شود ، بازداشت غيرقانوني محسوب و مرتكب به مجازات قانوني محكوم مي شود .

== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==

این ماده در خصوص تاکید بر لزوم فوریت در شروع به تحقیق از متهم پس از حضور یا جلب نزد بازپرس، مگر در صورت عدم امکان تحقیق فوری از متهم وضع شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4682804|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> چرا که عده ای تحت نظر قرار دادن افراد را امری استثنایی و خلاف اصل تلقی کرده اند که  فقط در مواردی خاص نظیر متهمی که توسط مأموران جلب و نزد بازپرس آورده شده باشد امکان پذیر است. در همین مورد نیز مجموع مدت زمان تحت نظر قرار گرفتن نباید بیشتر از 24 ساعت باشد. لذا چنانچه متهمی پیش از انتقال نزد بازپرس، 24 ساعت تحت نظر ضابطان بوده باشد، امکان تحت نظر قرار گرفتن مجدد او توسط بازپرس وجود ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4682828|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>