ماده ۲۲ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

مال منقول، در لغت یعنی مال جابجاشدنی. و در اصطلاح، به هر مالی که امکان انتقال ان، از محلی به محل دیگر، وجودداشته باشد؛ منقول گویند. (۲۷۲۶۵) و به مالی که به صورت بالفعل، امکان حمل و نقل و جابجایی داشته باشد؛ منقول گویند. (۲۸۳۳۳۲) و هرگاه بتوان مالی را، بدون اینکه به خود مال، یا محل استقرار آن، آسیبی وارد آید؛ جابجا نمود؛ به چنین مالی منقول مادی گویند. (۲۸۳۳۳۶) و به اشیایی که نقل و انتقال آنها، بدون امکان خرابی خود مال یا محل آن، ممکن باشد؛ منقول گویند. (۱۰۲۳۳۶۲) و به اموالی که ذاتاً، قابل حمل و نقل نیستند؛ منقول مادی گویند. (۸۲۱۲۶۶) و به مالی که امکان حمل و نقل آن، به‌طور سالم، وجودداشته باشد؛ منقول است. (۹۳۲۰۸۰)

به مال منقول، شئی گویند. (۸۳۴۹۵)

صفت غیرمنقول، برای اموالی که به واسطه عمل آدمی، در زمین نصب گردیده؛ وصفی اکتسابی بوده؛ و اموال مزبور، پس از جدایی از زمین، دوباره وصف ذاتی خود، یعنی منقول بودن را، به دست می‌آورند. (۲۲۷۱۵)

حتی اگر جدایی مال منقول از زمین، منجر به آسیب زمین یا خود مال گردد؛ باز هم نمی‌توان وصف ذاتی منقول بودن را، از شیئ مزبور سلب نمود. (۴۶۴۹۲۰)

نمی‌توان آجر و آهنی را، که از بنا جدا شده؛ همچنان غیرمنقول دانست. (۷۵۷۵۲۱)

به موجب نظریه ۳۹۴۳/۷ مورخه ۸/۷/۱۳۵۹ اداره حقوقی قوه قضاییه، مصالحی که هنوز، در ساختمان به کار نرفته؛ منقول است. (۶۶۱۳۰)

مفهوم این ماده، به‌طور ضمنی، در ماده ۱۳ قانون مدنی بیان گردیده؛ و نیازی به تکرار دوباره آن نبود. (۴۵۹۵۸) و این ماده، نتیجه ماده ۱۳ قانون مدنی است؛ و نیازی به تکرار آن نبود. (۴۲۷۰۰۶)