ماده ۲۲ قانون مدنی

ماده ۲۲ قانون مدنی: مصالح بنایی از قبیل سنگ و آجر و غیره که برای بنایی تهیه شده یا به واسطهٔ خرابی از بنا جدا شده باشد مادامی که در بنا به کار نرفته، داخل منقول است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۲۱ قانون مدنی
• ماده ۲۳ قانون مدنی

ماده ۱۳ قانون مدنی ماده ۱۹ قانون مدنی

نکات تفسیری دکترین ماده 22 قانون مدنی

صفت غیرمنقول، برای اموالی که به واسطه عمل آدمی، در زمین نصب گردیده؛ وصفی اکتسابی بوده و اموال مزبور پس از جدایی از زمین، دوباره وصف ذاتی خود، یعنی منقول بودن را به دست می‌آورند، حتی اگر جدایی مال منقول از زمین، منجر به آسیب زمین یا خود مال گردد؛ باز هم نمی‌توان وصف ذاتی منقول بودن را، از شیء مزبور سلب نمود.

آجر و آهنی را که از بنا جدا شده را نمی‌توان غیرمنقول دانست.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 22 قانون مدنی

1. مصالح بنایی مانند سنگ و آجر قبل از استفاده در بنا جزء اموال منقول محسوب می‌شوند.
2. اگر مصالح به دلیل خرابی از بنا جدا شده باشند و هنوز دوباره استفاده نشده باشند، همچنان منقول به شمار می‌آیند.
3. وضعیت حقوقی مصالح بنایی تا زمانی که در ساخت و ساز به کار نرفته‌اند، به عنوان اموال منقول باقی می‌ماند.
4. تغییر وضعیت حقوقی مصالح پس از به کار رفتن در بنا از منقول به غیر منقول انجام می‌شود.

رویه های قضایی

به موجب نظریه مشورتی ۳۹۴۳/۷ مورخه ۸/۷/۱۳۵۹ اداره حقوقی قوه قضاییه، مصالحی که هنوز در ساختمان به کار نرفته، منقول است.

• نظریه شماره 7/1400/289 مورخ 1400/04/19 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تعهد راجع به ساخت آپارتمان
• رای وحدت رویه شماره 31 مورخ 1363/10/18هیات عمومی دیوان عالی کشور( صلاحیت دادگاه محل وقوع مال غیرمنقول)
• رای دادگاه درباره اثر توافق طرفین بر محاسبه اضافه متراژ مبیع (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۳۲۰۱۱۴۶)

انتقادات

مفهوم این ماده به‌طور ضمنی در ماده ۱۳ قانون مدنی بیان گردیده و نتیجه آن است و نیازی به تکرار آن نبود.

مقالات مرتبط

نقش دلالت التزامی در تعیین گسترة‫ تعهدات حقوقی پزشکان و نهادهای درمانی