ماده ۱۲۸ قانون مجازات اسلامی

هرکس از فرد نابالغ به ‌عنوان وسیله ارتکاب جرم مستند به خود استفاده نماید به حداکثر مجازات قانونی همان جرم محکوم می‌ گردد. همچنین هر کس در رفتار مجرمانه فرد نابالغی معاونت کند به حداکثر مجازات معاونت در آن جرم محکوم می ‌شود.

توضیح واژگان

منظور از نابالغ در این ماده اعم از صغیر ممیز و غیر ممیز است.

نکات توصیفی تفسیری دکترین

در فرض اول ماده شخصی از نابالغ برای ارتکاب جرم سوء استفاده نموده است بنابراین با توجه به عدم مسئولیت کیفری نابالغ به حداکثر مجازات جرم ارتکابی محکوم میشود. در فرض دوم شخصی به طریقی ارتکاب جرم را برای نابالغ تسهیل میکند و یا وسایل ارتکاب جرم را در اختیارش قرار میدهد بنابراین به حداکثر مجازات معاون محکوم میشود. معاونت در اینجا منصرف از تحریک و ترغیب نابالغ به ارتکاب جرم است.[۱]

  1. نورمحمد صبری. حقوق جزای عمومی (جلد دوم). چاپ 1. مساوات، 1399.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6228736