فرزندخواندگی (شریعتی نسب)

فرزندخواندگی نام کتابی است از صادق شریعتی نسب که به همت موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش به چاپ رسیده است.

بخشی از کتاب

كودكان بزرگترين موهبت خداوند به پدران و مادران و نقطه استحكام و تكميل بنياد خانواده هستند. با اين حال چه بسيارند كودكانى كه از داشتن پدر و مادر محرومند و چه فراوانند زوج هايى كه در حسرت داشتن فرزند به سر مى برند. ترديدى نيست كه چنان محروميت هايى آثار سوء فردى و اجتماعى بسيارى خواهد داشت. اعطاى مأموريت سرپرستى از كودكان بی‌سرپرست (و یا بدسرپرست) به نهادهاى عمومى يا مؤسسات خصوصى علاوه بر اينكه به لحاظ تربیتی جايگزين چندان مناسبى قلمداد نمی‌شود، از جهت اقتصادى نيز هزینه‌ای گزاف را در پی خواهد داشت.

يكى از اهداف هر نظام حقوقى تمهيد راهكارهايى است تا بتواند نقش مکانیسم‌های جبرانی و جایگزین را ايفا كرده، روابط اجتماعى را به صورتی مطلوب مدیریت نماید. نهاد فرزندخواندگی ضمن برقراری پیوند ميان كودكان بى سرپرست و خانواده هاى بدون فرزند، نيازها و مناقم هر دو گروه را متوازن مى كند و از تحميل بار سرپرستى كودكان به دولت جلوگيرى به عمل مى آورد. كاركرد اخير نهاد فرزندخواندگى و نياز كودکان به داشتن خانواده ثانويه اى كه امنيت و بهداشت روانى بيشترى را براى آنها به ارمغان آورد، ضرورت نداشتن فرزند به عنوان شرط پذيرش درخواست خانواده متقاضى فرزندخوانده را مردد می‌نماید. به ویژه که در این مورد با ملاحظه وضعیت تربیتی فرزندان خانواده متقاضی، می توان صلاحیت و شایستگی آنها در پیذیرش سرپرستی کودک را به صورتی عینی تر مورد قضاوت قرار داد.

تاکید کنوانسیون حقوق کودک (1989) بر ضرورت حمایت همه جانبه از تمام کودکان و تصریح بر حفظ اعتبار نهاد فرزندخواندگی در کشورهای عضو کنوانسیون چنین توصیه ای را موکد می نماید.