رای وحدت رویه شماره 546 مورخ 1369/11/30 هیات عمومی دیوان عالی کشور (عدم صلاحیت دادگاه‌های دادگستری در رسیدگی به ‌دعاوی اراضی کشت موقت)

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۱ توسط Y.1996 (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''رای وحدت رویه شماره 546 مورخ 1369/11/30 هیات عمومی دیوان عالی کشور(عدم صلاحیت دادگاه‌های دادگستری در مورد رسیدگی به ‌دعاوی شمول یا عدم شمول اراضی کشت موقت):''' تشخیص اراضی کشت موقت بر طبق [[ماده 3 آیین‌نامه اجرایی قانون واگذاری زمین های دایر و بایر]...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

رای وحدت رویه شماره 546 مورخ 1369/11/30 هیات عمومی دیوان عالی کشور(عدم صلاحیت دادگاه‌های دادگستری در مورد رسیدگی به ‌دعاوی شمول یا عدم شمول اراضی کشت موقت): تشخیص اراضی کشت موقت بر طبق ماده 3 آیین‌نامه اجرایی قانون واگذاری زمین های دایر و بایر مصوب 8 آبان 1365 هیأت وزیران به عهده هیأت واگذاری زمین محول شده و در تبصره این ماده تصریح گردیده که اعتراضات مربوط به شمول یا عدم شمول اراضی کشت موقت از طرف هیأت بررسی‌ و در صورتی که اعتراض باقی باشد جهت رسیدگی نهایی به ستاد مرکزی واگذاری زمین ارجاع می‌شود آیین‌نامه مزبور در جلسه مورخ 1367/7/15 مجمع تشخیص مصلحت نظام بررسی و تصویب گردیده و اعتبار اجرایی دارد. بنابراین رأی شعبه چهاردهم دیوان عالی کشور که بر مبنای این مصوبه ‌صادر گردیده صحیح تشخیص می‌شود. این رأی بر طبق ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328 برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه ها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.

مواد مرتبط