رای وحدت رویه شماره 30 مورخ 1361/12/18 هیات عمومی دیوان عالی کشور (صلاحیت نزدیکترین دادگاه در موارد رد دادرسی)

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۲۳ توسط Y.1996 (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''رای وحدت رویه شماره 30 مورخ 1361/12/18 هیات عمومی دیوان عالی کشور( صلاحیت نزدیکترین دادگاه در موارد رد دادرسی):''' بنا به مستنبط از ماده 214 قانون آیین دادرسی مدنی که عیناً نقل می‌شود: ‌هرگاه دادرسی رد را قبول کرد یا خ...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

رای وحدت رویه شماره 30 مورخ 1361/12/18 هیات عمومی دیوان عالی کشور( صلاحیت نزدیکترین دادگاه در موارد رد دادرسی): بنا به مستنبط از ماده 214 قانون آیین دادرسی مدنی که عیناً نقل می‌شود: ‌هرگاه دادرسی رد را قبول کرد یا خود امتناع از رسیدگی نمود پرونده به شعبه دیگر همان دادگاه ارجاع و اگر شعبه دیگری نباشد به کارمند علی‌البدل و اگر کارمند علی‌البدل نباشد به نزدیکترین دادگاه رجوع می‌شود. در مورد بحث رأی شعبه دوم دادگاه عمومی رشت که با اعلام صلاحیت دادگاه لنگرود‌ حل اختلاف نموده است صحیح و مطابق موازین قانونی است. این رأی بر طبق ماده سوم از مواد اضافه شده به قانون آیین دادرسی کیفری مصوب‌ 1337 برای دادگاه¬ها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.

مواد مرتبط