پرونده شخصیت در فرآیند کیفری ایران

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۶ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۵۶ توسط F sheykhi mohamadi (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

پرونده شخصیت در فرآیند کیفری ایران نام کتابی است نوشته ابراهیم ابراهیمی که به همت انتشارات فکرسازان به چاپ رسیده‌است.[۱]

محتوای کتاب

کتاب پرونده شخصیت در فرآیند کیفری ایران تألیف ابراهیم ابراهیمی در ۲ بخش تدوین گردیده‌است.

نویسنده در بخش اول، مفاهیم، مبانی نظری و تاریخچه پرونده شخصیت را مورد بررسی قرار داده و در بخش دوم جایگاه پرونده شناسایی شخصیت در فرآیند کیفری را تبیین می‌کنند. در این بخش مباحثی مانند: ضرورت پرونده شناسایی شخصیت در مراحل مختلف رسیدگی کیفری (قبل اجرای حکم)، اجرای حکم با توجه به شخصیت بزهکار و … مورد مطالعه قرار گرفته‌است.

بخشی از کتاب

پرونده شخصیت از دستاوردهای جرم‌شناسی و ابزار مفیدی است در دست دادرس که با ارائه ویژگی‌های شخصیتی بزهکار می‌تواند در امر صدور حکم نسبت به مجازات‌های تکمیلی و تتمیمی مؤثر واقع گردد. از لحاظ تاریخی برونده شخصیت به دهه‌های پایانی قرن نوزدهم وبیشگامان مکتب تحققی بازمی‌گردد و مربوط به جرم‌شناسی بالینی است.

مفهوم پایه جرم‌شناسی بالینی «حالت خطرناک» است یعنی «حالتی که بر اثر اقتران عوامل جرم زا و تأثیر آن در شخص معین او را در مظان ارتکاب جرم قرار می‌دهد.» پیروان مکتب تحققی معتقد بودند، مجازات نه بر حسب بزه ارتکابی بلکه با توجه به شخصیت مجرم و حالت خطرناکی که از خود بروز می‌دهد و متناسب با خطری که برای جامعه ایجاد می‌کند باید تعیین گردد. با ظهور اندیشه‌های دفاع اجتماعی نوین ضرورت اتخاذ سیاستی نوین به منظور بازسازی اجتماعی بزهکار و جلوگیری از تکرار جرم وی مورد توجه قرار گرفت. این اندیشه‌ها که علاقه‌مند به حمایت از انسان وشکوفایی ارزش‌های انسانی هستند، تأثیری عمیق بر قوانین کیفری داشته‌است؛ از جمله یکی از ابداعات مهم دفاع اجتماعی تشکیل «پرونده شخصیت» در کنار یرونده قضایی است. از دیدگاه این اندیشه‌ها عمده‌ترین هدف از اجزای مجازات و اقدامات تأمینی، اصلاح و باز پروری و دوباره اجتماعی کردن بزهکار است و این امر ممکن نیست مگر از طریق مطالعه و شناخت شخصیت بزهکار که تشکیل «پرونده شخصیت» امکان اتخاذ تدابیر متناسب با شخصیت بزهکار و امکان بازپروری وی را فراهم می‌سازد. علیرغم تحول کیفرشناسی وجنبش بازگشت به کیفر در کشورهای غربی که منجر به تغییر رویکرد بالینی به فرهنگ جدید کنترل جرم گردیده‌است، در این رویکرد نیز بازپروری بزهکاران در برخی اشکال آن و به صورت داوطلبانه مورد یذیرش است.[۲]

منابع

  1. ابراهیم ابراهیمی. پرونده شخصیت در فرآیند کیفری ایران. چاپ 1. فکرسازان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651216
  2. ابراهیم ابراهیمی. پرونده شخصیت در فرآیند کیفری ایران. چاپ 1. فکرسازان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651220