ماده ۲۲ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان

ماده 22 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان: در موارد زير مرتكب جرم به بيش از ميانگين حداقل و حداكثر تا حداكثر مجازات مقرر قانوني محكوم خواهد شد:

الف) مرتكب جرائم موضوع مواد (10)، (11)، (12) و (13) اين قانون از افرادي باشد كه سمت ولایت، وصايت، قیمومت يا سرپرستی دارد يا به هر نحو مراقبت و نگهداری از طفل و نوجوان بر عهده او مي ‌باشد.

ب) مرتكب از كم ‌تواني ذهني يا جسمي طفل و نوجوان در جرائم موضوع مواد (8) تا (16) اين قانون سوء استفاده كرده باشد.

پ) در صورتي كه مرتكب به‌ صورت‌ مكرر مرتكب جرم عليه طفل و نوجوان شده باشد.

مواد مرتبط

• ماده 8 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان
• ماده 10 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان
• ماده 11 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان
• ماده 12 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان
• ماده 13 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان
• ماده 16 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان
• ماده 358 قانون مجازات اسلامی

توضیح واژگان

ولایت: در این ماده منظور از ولایت، ولایت قهری است. ولی قهری کسی است که دارای نمایندگی عام است؛ یعنی درمورد همه امور مولی علیه خود می‌تواند دخالت نماید؛ جز آنچه که به موجب قانون، منع شده باشد.

قیمومت: منظور از سمت قیمومت، سمت کسی است که به سفارش دادستان، برای حمایت از محجور و نگهداری از او و اداره اموال وی تعیین می گردد.

سرپرستی کودک: عبارت است از حفاظت از کودک و نوجوان بی سرپرست و بدسرپرست به منظور تامین نیازهای مادی و معنوی آنان که به اشخاصی به غیر از پدر و مادرشان سپرده می شود.

وصایت: وصیت عهدی را گویند که عبارت است از این که کسی به موجب وصیت خود یک یا چند نفر را برای اخراج حق یا استیفای حق یا ولایت بر من له علیه الولایه (به ولایت قهری یا وصیت نصب) کند.

نکات توضیحی

ماده 22 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان، به دو عنوان عوامل مشدده جرم و تکرار جرم پرداخته است. مراد از عوامل مشدده، عواملی هستند که باعث تشدید مجازات می شود. در ماده 22، چنانچه مرتکب جرایم مذکور در مواد 10 و 11 و 12 و 13 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان، دارای سمت ولایت، وصایت، قیمومت و سرپرستی باشد از عوامل مشدده تعیین شده است.