تبصره 2 ماده 99 قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران
"بدون کار" وضع پرسنلی است که به یکی از علل زیر موقتا از کار بر کنار گردند:
الف - به موجب قرارهای صادره از مراجع ذیصلاح قضایی بازداشت شوند.
ب - برابر احکام صادره از دادگاههای صالح زندانی شوند.
ج - به علت عدم پرداخت محکوم به یا بدهی منجر به صدور اجرائیه. زندانی شوند.
د - به علت ارتکاب تخلفات انضباطی بدون کار شوند.
ه - در صورتی که محکوم به اقامت اجباری یا ممنوع از اقامت در محل معین شوند.
تبصره 1 - چنانچه در محل اقامت پرسنل مشمول بند (ه) پادگان و یا سازمان نظامی وجود داشته باشد ارتش در صورت نیاز میتواند آنان را بهجای بدون کاری در آن محل حاضر به خدمت نماید.
تبصره 2 - مدت بدون کاری جزء ایام خدمت برای ترفیع منظور نشده و تنها از نظر بازنشستگی محسوب میگردد.
کسور بازنشستگی این مدت بر اساس آخرین حقوق قبل از بدون کاری به صندوق بازنشستگی واریز خواهد شد.
تبصره 3 - محکومیت ها به میزانی که مشمول عفو. آزادی مشروط. تعلیق اجرای مجازات. تاخیر اجرای حکم یا حبس با خدمت قرار گیرند باعث بدون کاری نخواهد شد.