ماده ۳۰ قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی مصوب ۱۳۶۲
انتخاب شوندگان هنگام ثبت نام باید دارای شرایط زیر باشند :
1 - اعتقاد و التزام عملی به اسلام .
2 - تابعیت کشور جمهوری اسلامی ایران .
3 - اعتقاد و التزام عملی به نظام جمهوری اسلامی ایران .
4 - ابراز وفاداری به قانون اساسی .
5 - سواد خواندن و نوشتن بقدر کافی .
6 - سلامت جسمی در حد برخورداری از نعمت بینائی ، شنوائی و گویائی .
7 - حداقل سن 26 سال تمام و حداکثر 75 سال تمام .
تبصره - داوطلبان نمایندگی اقلیتهای دینی مصرح در قانون اساسی از شرایط مذکور در بند یک مستثنی بوده و باید در دین خود ثابت العقیده باشند .
پیشینه
ماده 5 نظامنامه انتخابات اصنافی مجلس شورای ملی که اولین قانون انتخاباتی در ایران بوده، شرایط انتخاب شوندگان را به نحو سلبی و چنین بیان کرده است: «اشخاصی که از انتخاب شدن محروم هستند اولاً طایفه اناثیه (زنان) ثانیاً تبعه خارجه ثالثاً اهل نظام بری و بحری که مشغول خدمتند رابعاً ورشکسته به تقصیر خامساً مرتکبین به قتل و سرقت و مقصرین و آنهایی که مجازات قانونی اسلامی دیده‌اند و متهمین به قتل و سرقت و غیره که شرعاً رفع تهمت از خود نکرده باشند سادساً آنهایی که سنشان از سی سال کمتر باشد سابعاً اشخاصی که معرف به فساد عقیده هستند و متظاهر به فسق».
در قانون انتخابات بعدی که نظامنامه انتخابات دو درجه نام داشت، ماده ۷ آن شرایط انتخاب شوندگان را به شیوه ایجابی بیان کرده است - «انتخاب‌شوندگان باید دارای صفات و مقامات ذیل باشند:
۱ - متدین به دین حضرت محمد ابن عبدالله (ص) باشند مگر نمایندگان ملل مسیحی و زرتشتی و یهود که آنها هم باید در دین خود ثابت‌العقیده باشند.
۲ - تبعه ایران باشند.
۳ - لااقل خط و سواد فارسی به اندازه کافی داشته باشند.
۴ - معروفیت محلی داشته باشند.
۵ - در امور مملکتی با بصیرت باشند.
۶ - معروف به امانت و درستکاری باشند.
۷ - سن آنها کمتر از سی و زیاده از هفتاد سال نباشد.»