ماده ۱۲۰ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۴۰ توسط Javad (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «درصورتی که قرار تأمین اجرا گردد و خواهان به موجب رأی قطعی محکوم به بطلان دعوا...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

درصورتی که قرار تأمین اجرا گردد و خواهان به موجب رأی قطعی محکوم به بطلان دعوا شود و یا حقی برای او به اثبات نرسد، خوانده حق دارد ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ حکم قطعی، خسارتی را که از قرار تأمین به او وارد شده است با تسلیم دلایل به دادگاه صادرکننده قرار، مطالبه کند. مطالبه خسارت دراین مورد بدون رعایت تشریفات آیین دادرسی مدنی و پرداخت هزینه دادرسی صورت می گیرد. مفاد تقاضا به طرف ابلاغ می شود تا چنانچه دفاعی داشته باشد ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ با دلایل آن راعنوان نماید. دادگاه در وقت فوق العاده به دلایل طرفین رسیدگی و رأی مقتضی صادر می نماید. این رأی قطعی است. در صورتی که خوانده درمهلت مقرر مطالبه خسارت ننماید وجهی که بابت خسارت احتمالی سپرده شده به درخواست خواهان به او مسترد می شود.

توضیح واژگان

هزینه : مالی که برای صرت دادن عملی صرف می شود خواه توقع سود در آن عمل باشد خواه نه.86787

پیشینه

این ماده جانشین ماده 239 قانون سابق می باشد که حکم نهایی محکومیت به بطلان دعوا را برای مطالبه خسارت ضروری دانسته699229 بود  و همچنین در ماده 225 قانون سابق تنها در صورت صدور حکم مبنی بر بی حقی خواهان حق دریافت خسارت احتمالی تادیه شده برای خوانده ایجاد می شد.405132

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

با توجه به این ماده خوانده می تواند در دو فرض -حکم بر بطلان دعوای خواهان و یا حقی برای خواهان در دعوای اقامه شده ثابت نشود(405132)- بدون نیاز به دادخواست و طی درخواستی مکتوب بدون تادیه هزینه دادرسی و یا ارایه دلیل ادعای خسارت نماید و بعد از احراز ( اثبات ورود خسارت)و رسیدگی رای مورد نظر وی صادر شود1320979  ولی باید توجه داشت که اجرای این ماده متوقف بر این موضوع می باشد که خسارت احتمالی قبلا توسط خواهان تادیه شده باشد.142619