ماده ۲۱۷ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۲۸ توسط Javad (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «اظهار تردید یا انکار نسبت به دلایل و اسناد ارائه شده حتی الامکان باید تا اولی...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

اظهار تردید یا انکار نسبت به دلایل و اسناد ارائه شده حتی الامکان باید تا اولین جلسه دادرسی به عمل آید و چنانچه در جلسه دادرسی منکر شود و یا نسبت به صحت و سقم آن سکوت نماید حسب مورد آثار انکار و سکوت بر او مترتب خواهد شد. در مواردی که رأی دادگاه بدون دفاع خوانده صادرمی شود، خوانده ضمن واخواهی از آن، انکار یا تردید خود را به دادگاه اعلام می دارد. نسبت به مدارکی که در مرحله واخواهی مورداستناد واقع می شود نیز اظهار تردید یا انکار باید تا اولین جلسه دادرسی به عمل آید.

توضیح واژگان

منکر : کسی است که خواسته دعوی را تکذیب کرده و یا در برابر مدعی سکوت اختیار نماید ، به طور کلی هر واکنشی که مدعی علیه در رد خواسته از خود نشان دهد .85818

پیشینه

مهلت مذکور در این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سابق ذیل ماده 337 بیان شده بود.1100777

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

عبارت «حتی الامکان » را باید ناظر به مواردی دانست که سند تا اولین جلسه دادرسی ابراز نشده باشد.311270

مطابق قسمت دوم این ماده در صورت واخواهی ار رای غیابی صادره ، انکار و تردید نسبت به اسناد ارائه شده باید ضمیمه دادخواست واخواهی ارائه شود.466200

با توجه به مفهوم این ماده به نظر می رسد واخوانده نیز می تواند به منظور رد اسناد ابرازی واخواه در جلسه اول رسیدگی به واخواهی انکار یا تردید خود را مطرح نماید.1330945//660321//142984

با توجه به ماده 210 دادگاه با دو شرط به ادعای جعل رسیدگی می نماید ، اولا صاحب سند آن را مسترد نکند ، دوما ادعای جعل موثر در دعوا باشد.571963