ماده ۲۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۲۹ توسط Javad (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «ادعای جعلیت نسبت به اسناد و مدارک ارائه شده باید برابر ماده (217) این قانون با ذ...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ادعای جعلیت نسبت به اسناد و مدارک ارائه شده باید برابر ماده (217) این قانون با ذکر دلیل اقامه شود، مگر اینکه دلیل ادعای جعلیت بعد از موعد مقرر و قبل از صدور رأی یافت شده باشد درغیر این صورت دادگاه به آن ترتیب اثر نمی دهد.

توضیح واژگان

سند : وفق ماده 1283 ق.م سند عبارت است از هر نوشته ای که در مقام دعوا یا دفاع بتوان به آن استناد نمود.311136

پیشینه

مفاد این ماده در ماده 343 قانون آیین دادرسی مدنی سال 1290 و همچنین ماده 379 قانون سابق بیان شده بود.699402

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

ادعای جعلیت نسبت به سند اصولا باید تا نخستین جلسه دادرسی و در مورد واخواهی ضمن دادخواست واخواهی118003 اقامه شود  مگر اینکه مورد ادعا پس از جلسه اول به دست مدعی رسیده باشد که در این صورت می تواند بعد از جلسه اول آن را مطرح نماید.311281

ادعای جعل می تواند به صورت ساده و بدون معرفی جاعل صورت بگیرد ( جعل طاری ) که در این صورت بدون نیاز به طرح دادخواست و در قالب ایراد مطرح می شود و 578803دعوا در همان دادگاه حقوقی رسیدگی خواهد شد.311287

ادعای جعل با اظهار انکار یا تردید از حیث آثار تفاوت هایی دارد ، در صورت ادعای جعل مدعی باید این امر را در دادگاه ثابت نماید اما در ادعای انکار و تردید ، ارائه کننده سند باید اصالت آن را ثابت نماید.578767

مطابق این ماده ادعای جعلیت را می توان هم نسبت به اسناد عادی و هم اسناد رسمی مطرح نمود.311282

در صورتی که سند ابرازی در صورت یا متن خود علائم جعل را به خوبی داشته باشد دادگاه دیگر منتظر ادعای جعل نمی شود و خود آن را بررسی می نماد.395441