ماده ۳۰۵ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۵ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۰۸ توسط Javad (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «محکوم علیه غایب حق دارد به حکم غیابی اعتراض نماید. این اعتراض واخواهی نامیده...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

محکوم علیه غایب حق دارد به حکم غیابی اعتراض نماید. این اعتراض واخواهی نامیده می شود. دادخواست واخواهی در دادگاه صادر کننده حکم غیابی قابل رسیدگی است.

توضیح واژگان

واخواهی : در لغت از مصدر واخواستن و به معنای اعتراض و ایرادگرفتن می باشد495050 و در اصطلاح حقوقی  اعتراض به حکم غیابی توسط خوانده ای که تا کنون امکان و فرصت دفاع را نداشته است را واخواهی گویند.873435

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

مطابق این ماده چنانچه خوانده نسبت به حکم صادره در مرحله نخستین  فرصت و امکان دفاع نداشته واخطاریه به صورت ابلاغ واقعی به وی اعلام نشده باشد می تواند نسبت به حکم صادره اعتراض نماید این اعتراض واخواهی نامیده می شود.870681

تمامی احکام غیابی که دادگاه های عمومی و انقلاب در دعوای حقوقی صادر می نمایند توسط محکوم علیه غایب ، در مهلت مقرر قابل واخواهی می باشد.336419

کلیه حقوق دفاعی مانند طرح ایرادات ( مانند ایراد عدم صلاحیت ) و تعرض به اسالت سند و همچنین دفاع ماهوی ( دفاع در معنی اخص ) مانند ادعای تهاتر ، صلح ، فسخ ، ردخواسته و امثالهم ، قابل طرح در مرحله واخواهی می باشند.336459

حکم غیابی تنها در رسیدگی های ترافعی معنی پیدا می کند و در دادرسی حسبی که وجود دو طرف مصداق پیدا نمی کند ، راهی ندارد .( مانند تصمیم دادگاه در خصوص تقسیم ترکه )871096