ماده ۶۰ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲
كاركنان وظيفه فراري در زمان صلح هرگاه شخصاً خود را معرفي و‌مشغول خدمت شوند به ترتيب زير با آنان رفتار مي‌شود: الف - چنانچه براي اولين بار مرتكب فرار از خدمت شده و ظرف مدت شصت روز‌از شروع غيبت مراجعت نمايند بدون ارجاع پرونده به مرجع قضائي در مقابل هر روز‌غيبت و فرار، دو روز به خدمت دوره ضرورت آنان افزوده مي‌شود اين اضافه خدمت‌بيش از سه ماه نخواهد بود ب - چنانچه پس از مدت ياد شده در بند (الف) اين ماده خود را معرفي كنند و يا سابقه فرار از خدمت داشته باشند به حكم دادگاه به حبس از دو تا شش ماه محكوم مي‌گردند. ج - چنانچه در زمان جنگ يا بسيج و فراخوان عمومي يا هنگامي كه يگان مربوط در آماده‌باش رزمي باشد و ظرف حداكثر دو ماه از تاريخ شروع جنگ يا بسيج و فراخوان عمومي يا اعلام آماده‌باش رزمي خود را معرفي كنند از تعقيب و كيفر معاف خواهند بود. درصورتي كه معرفي پس از مدت مذكور باشد يا در اين مدت و يا پس از آن دستگير شوند حكم فراري در زمان جنگ را خواهند داشت. تبصره 1 - فراريان مشمول بند (الف) فوق درصورتي كه مدعي عذر موجهي باشند، ادعاي آنان در هيأتي كه با شركت فرماندهان و مسؤولان عقيدتي سياسي و‌مسؤولان حفاظت يا معاونان آنان در سطح لشگرها، تيپهاي مستقل، نواحي انتظامي و رده‌هاي همطراز و بالاتر تشكيل مي‌گردد بررسي شده و نظر اكثريت قطعي است. در صورت عذرموجه به تشخيص هيأت مذكور، به تناسب روزهاي موجه از اضافه خدمت وي كسر مي‌گردد. تبصره 2 - درصورتي كه انجام بقيه خدمت اين افراد مورد رضايت فرماندهان باشد ممكن است با تصويب هيأت ياد شده در تبصره (1) اين ماده، تمام يا قسمتي از اضافه‌خدمت مزبور بخشيده شود. تبصره 3 - دستورالعمل بند (الف) و تبصره‌هاي اين ماده ظرف سه ماه پس از‌تصويب اين قانون، توسط ستاد كل نيروهاي مسلح تهيه و تصويب و ابلاغ مي‌شود.