نسخهٔ تاریخ ۲۴ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۵۳ توسط Javad Gaeini(بحث | مشارکتها)(صفحهای تازه حاوی «اصل نسبی بودن قراردادها یعنی یک قرارداد صرفا نسبت به طرفین یک قرارداد یا وکیل (نماینده) آنها موثر است و برای اشخاص ثالث هیچ حق یا دینی ایجاد نمی کند (ماده 231 قانون مدنی).» ایجاد کرد)
اصل نسبی بودن قراردادها یعنی یک قرارداد صرفا نسبت به طرفین یک قرارداد یا وکیل (نماینده) آنها موثر است و برای اشخاص ثالث هیچ حق یا دینی ایجاد نمی کند (ماده 231 قانون مدنی).