خسارت معنوی ناشی از خسارت بدنی
در حقوق ایران، نویسندگان و دکترین حقوقی خسارت معنوی ناشی از صدمات بدنی را غالباً شامل موارد زیر دانستهاند:
- درد و رنج (درد جسمی و رنج روحی)
- از دست دادن زیبایی
- محرومیت از لذتهای مشروع دنیایی
- زیانهای عاطفی یا لطمه به عواطف و احساسات که غالباً در اثر از دست دادن یکی از عزیزان یا معلولیت و نقص عضو یکی از آنان بر خویشان و نزدیکان او وارد میشود.[۱]
مطالعه تطبیقی
در حقوق فرانسه و انگلستان نیز، ضرر معنوی (زیان شخصی یا غیراقتصادی یا غیرمالی) که در اثر خسارت بدنی به وجود میآید، بسیار وسیع و متنوع است و شامل خسارتهای زیر میشود:
رنجهای متحمل شده جسمی یا روحی (به ویژه تحمل درد و رنج به شکل اختلالات عصبی و روانی)
آسیب عدم بهرهمندی از رفاه یا آسیب به کیفیت یا لذت زندگی؛ آسیب زیبایی و آسیب جنسی (از دست دادن مواهب زندگی مانند تمتع جنسی، شانس ازدواج در آینده، از دست دادن زندگی طبیعی و به کما رفتن یا دچار زندگی نباتی شدن)
خسارتهای غیرمالی زیاندیدگان غیرمستقیم، مانند زیانهای عاطفی نزدیکان متوفی (یا خسارت انعکاسی خویشاوندان نزدیک متوفی مثل خسارت عاطفی و شوک عصبی به واسطه فوت نزدیکان و اشخاص مورد علاقۀ زیاندیده.[۱]
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ جواهرکلام, محمدهادی (پاییز ۱۳۹۹). "معیار ارزیابی «خسارتهای بدنی»: نظام ارزیابیِ مقطوع یا موردی؛ مطالعه تطبیقی در حقوق اسلام، ایران، فرانسه و انگلستان". فصلنامه تحقیق و توسعه در حقوق تطبیقی. 3 (8): 54–92. doi:10.22034/law.2021.525117.1047. ISSN 2981-1805.