حقوق گمرکی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

حقوق گمرکی، به تمام حقوق، مالیات ها، عوارض یا هر گونه هزینه های دیگر غیر از عوارض و هزینه های مربوط به خدمات ارائه شده که در قلمرو طرف متعاهد در اجرای قانون گمرکی وضع می گردد اطلاق می شود.[۱]

تعریف

در تعریف حقوق گمرکی آمده است: حقوق گمرکی مالیات هایی است که ادارات گمرکی از بابت ورود و صدور کالاها طبق مقررات می گیرند.[۲] این مالیات ها می تواند نرخ مقطع داشته باشد یا بر اساس درصدی از قیمت کالا باشد. در تعریف دیگری آمده است: وجوهی است که میزان آن به موجب جدول تعرفه گمرکی تعیین و دریافت می شود و در مورد کالاهای موضوع درآمد دولت ها و کالاها و خدمات وارداتی و صادراتی وضع می شود.[۳][۴]

پیشینه

پیشینه حقوق گمرکی به دوره های مختلفی تقسیم می شود.

  1. دوران هخامنشیان: حقوق گمرکی در ایران از زمان بسیار قدیم متداول بوده است. در دوره هخامنشی در اسکله بنادر و میدان های فروش و نیز در تجارت داخلی، عوارض وصول می شد. از این جهت، در کشور پهناور هخامنشیان بی شک در مرزهای زمینی و دریایی مقرراتی برای بازرسی و دریافت عوارض از کالاها بوده است که امروز اسناد آن از بین رفته. در هند، چین، مصر، روم و یونان باستان نیز از کالاهای خارجی عوارض مالی دریافت می کرده اند که اسناد درستی به جا نمانده است. در روم قدیم در روزگار امپراتوران برای ورود و خروج کالا عوارض دریافت می کردند و برای این کار روش اجاره به کار می بردند. ماموران گمرک یا پارتی تورها، مردمی سخت گیر بودند که دریافت عوارض بندری و حقوق گمرکی را کشورهای دیگر اروپا از رومی ها آموختند. اکثر بناهایی که ژوستی نین (امپراتور روم شرقی) ایجاد کرد، از خون و اموال مردم بنا شد و وزیرش آدمی بود که ترس از خدا و خلق نداشت به همین جهت علی رغم شکایت های بی شمار از ظلم و تعدی این وزیر، امپراتور، در ابقای او اصرار می ورزید و همین پشتیبانی موجب شد که یوحنا، قوانین ظالمانه و سیاست خشن و دور از انسانیت را برای وصول مالیات به کار برد و بعدها هم از قوانین و سیاست پیروی نمایند.
  2. دوره اشکانیان: در زمان اشکانیان، ادراه گمرک در ایران مرتب بود و کالاهایی که وارد می شده در دفترهایی ثبت می شد (مانند دفتر کوتاژ فعلی گمرکات ایران) و از دارندگان کالا عوارض دریافت می شده ولی کالاهای صادراتی از پرداخت حقوق و عوارض معاف بوده است در سر حد حکومت اشکانی گمرک خانه وجود داشته و کالاهای ورودی و صدوری به آن جا وارد شده در کتاب چه هایی مخصوص این کار بوده ثبت می شد. در سال های 1936 تا 1939 در بگرام (بغرام) نزدیک کابل کاوش دو اطاق مهر کرده گشوده شد که در آن ها اشیای شیشه ای و برنجی و تندیس هایی از گنج پیدا شد. کاوشگران گما برده اند آن ها کالای بازرگانان راه ابریشم بوده که به عنوان عوارض گمرکی از کاروان های راه ابریشم در سده اول و دوم میلادی از کاروان گرفته شده. ثبت کالاهای ورودی و صدوری در کتباچه ها در دوران اشکانیان، یک سیاست درست گمرکی بوده که برای تقویت صادرات کشور به کار می رفته و چنین سیاستی تا آن زمان در هیچ کشوری وجود نداشته است. عوارضی که از کالای بازرگانان گرفته می شد، نخست برای مصرف هزینه های راهداری و برقراری امنیت در راه ها بود به ویژه این عوارض از بازرگانان ایرانی که از این راه سود سرشار می بردند گرفته می شد اما برای کالاهای کشورهای بیگانه و نمایندگان سیاسی و پیک معافیت هایی بر قرار بود و این معافیت در قلمرو روم و چین برای بازرگانان ایرانی متقابل بود گاه کاروان ها خود را سفیر معرفی می کردند و در نتیجه عوارض گمرکی نمی پرداختند. یک راه بزرگ ترانزیتی میان خاور و باختر بود که از میان ایران می گذشت. این شاه راه به گفته دیگر در دوران اشکانیان یک سیاست درست گمرکی بوده که برای تقویت صادرات کشور به کار می رفته و چنین سیاستی تا آن زمان در هیچ کشوری وجود نداشته است. عوارضی که از کالای بازرگانان گرفته می شد، نخست برای مصرف هزینه های راهداری و برقراری امنیت در راه ها بود به ویژه این عوارض از بازرگانان ایرانی که از این راه سود سرشار می بردند گرفته می شد. اما برای کالاهای کشورهای بیگانه و نمایندگان سیاسی و پیک معافیت هایی بر قرار بود و این معافیت ها در قلمرو روم و چین برای بازرگانان ایرانی متقابل بود گاه کاروان ها خود را سفیر معرفی می کردند و در نتیجه عوارض گمرکی نمی پرداختند. یک راه بزرگ ترانزیتی میان خاور و باختر بود که از میان ایران می گذشت این شاه راه به گفته دیگر در دوران اشکانیان راه های بازرگانی قدیم چه در خشکی و چه در دریا در دست ایرانی ها بود و کاروان ها که از این راه ها می گذشتند بزرگ ترین رابطه میان شرق و غرب بودند و عوارض راهداری به اندازه ای ناچیز بود که می توان به یک تجارت آزاد در سراسر این راه عقیده داشت. میزان حقوق گمرکی در زمان اشکانیان در حدود بهای دو درصد ارزش کالای بازرگانی بوده است.
  3. دوره ساسانیان: در زمان ساسانیان نیز حقوق گمرکی به وسیله دیوان دولتی می شد و باج راهداری از کالاهای بازرگانی و کاروان ها در راه ها و گمرک خانه ها هم چنان معمول بوده و در شاه راه ابریشم در سایه امنیت بازرگانی رواج داشت و روم شرقی از کالاهای ایرانی عوارض دریافت می کرده است. اداره گمرک یکی از دیوان های دولتی گشته ولی چنان که از قراین معلوم است حقوق گمرکی افزایش یافته و ماخذ از واردات یک دهم کالا یا بهای آن بوده است و این رسم در کشور روم نیز رایج گشت و صادرات نیز از پرداخت این عوارض معاف بوده است.[۵]

هدف

یکی از مهمترین انواع مالیات های غیر مستقیم، حقوق و عوارض گمرکی است که بخش عمده ای از منابع درآمد دولت ها را تشکیل می دهد و می تواند برای حمایت از صنایع داخلی نیز راهکاری محسوب شود بدین ترتیب اهداف این عوارض را می توان شامل تحصیل درآمد دولت و حمایت از محصولات داخلی در مقابل کالاهای وارداتی عنوان نمود. این نوع مالیات که مالیات که مالیات بر صادرات و واردات نیز نامیده می شود، در هر کشور طی عنوان تعرفه گمرکی بر اساس طبقه بندی انواع کالا وصول می شود. در تنظیم تعرفه گمرکی، نرخ طبقه بندی نیز مورد توجه است. کالاهای موضوع حقوق گمرکی (صادراتی و وارداتی) یا بر حسب مشخصات و یا قیمت مشمول مالیات قرار می گیرند.[۶]

ویژگی

قابل اسقاط بودن حقوق گمرکی: حقوق گمرکی صاحبان کالا، از جمله حقوق مالی هستند که بر خلاف بعضی حقوق غیر مالی مانند ولایت یا حضانت، قابل اسقاط هستند و در بعضی موارد و تحت شرایطی قابل انتقال به غیر نیز هستند مثلا به استناد تبصره 1 ذیل ماده 14 قانون امور گمرکی، صاحب مطلق کالای بازرگانی قابل ورود و ترخیص، مجاز است اسناد خرید و حمل و قبض انبار مربوطه را در یکی از دفاتر اسناد رسمی به نام شخص دیگری ظهرنویسی نموده، صحت امضای واگذارنده حق مالکیت، از طرف دفترخانه گواهی و بدین وسیله، حق مالکیت خود را نسبت به کالای موضوع به انتقال گیرنده و واگذار نماید و یا درمواردی که کالا در حین حمل از مبدا تا هنگام تحویل به بندر یا گمرک یا در مدت توقف در اماکن گمرکی یا بندری یا ترانزیت داخلی اداری آسیب دیده یا ضایع یا فاسد شده باشد، صاحب کالا می تواند کالا را بدون پرداخت هزینه های گمرکی آن را بلا عوض به گمرک واگذار کند.[۷]

منابع حقوق گمرکی

منابع حقوق گمرکی عبارتند از:

  1. قانون: قانون اعم از قانون اساسی و قوانین عادی، یکی از منابع حقوق گمرکی است. از جمله قوانین عادی در حقوق گمرکی می توان به قانون امور گمرکی اشاره کرد.
  2. رویه قضایی: از دیگر منابع حقوق گمرکی رویه های قضایی هستند از جمله آرای کمیسیون های بدوی و تجدیدنظر گمرکی، آرای دیوان عدالت اداری و آرای قطعی محاکم قضایی و تعزیرات حکومتی
  3. موافقت نامه های بین المللی بازرگانی: هرگاه ضمن موافقتنامه های بازرگانی دولت با کشورهای بیگانه برای کالای معینی حقوق گمرکی به ماخذی غیر از آن چه که در جدول تعرفه ضمیمه این قانون مقرر است معین بشود مادام که موافقت نامه های مزبور به قوت خود باقی می باشد حقوق گمرکی آن کالا مطابق ماخذ تعیین شده در موافقت نامه ها و با رعایت شرایط مقرر در آن ها دریافت می گردد مگر این که در تعرفه ضمیمه این قانون حقوق کمتری به آن تعلق گیرد یا از حقوق گمرکی بخشوده شده باشد.[۸]

قوانین و مقررات پرکاربرد

برخی از قوانین و مقررات پرکاربرد در حوزه حقوق گمرکی عبارتند از:

اسناد بین المللی

برخی از اسناد بین المللی پرکاربرد در حوزه حقوق گمرکی عبارتند از:

  • کنوانسیون لومه

منابع

  1. صفر بیگ زاده. فرهنگ تعاریف قانونی. چاپ 1. کلک صبا، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6669948
  2. محمدجعفر جعفری لنگرودی. وسیط در ترمینولوژی حقوق. چاپ 3. گنج دانش، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6669940
  3. منصور اباذری فومشی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق جزایی (کیفری). چاپ 2. شهید نورالهی، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6669952
  4. محمدجعفر جعفری لنگرودی. ترمینولوژی حقوق. چاپ 7. گنج دانش، 1374.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6669956
  5. عبداله احمدی. حقوق گمرکی. چاپ 2. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6669980
  6. محمدتقی رفیعی. فرهنگ جامع حقوقی مجد (انگلیسی-فارسی). چاپ 2. مجد، 1394.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6669976
  7. عبداله احمدی. حقوق گمرکی. چاپ 2. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6669968
  8. عبداله احمدی. حقوق گمرکی. چاپ 2. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6669972