ماده ۳۵۹ قانون آیین دادرسی مدنی

رأی دادگاه تجدیدنظر نمی تواند مورد استفاده غیر طرفین تجدیدنظر خواهی قرار گیرد، مگر در مواردی که رأی صادره قابل تجزیه و تفکیک نباشد که در این صورت نسبت به اشخاص دیگر هم که مشمول رأی بدوی بوده و تجدیدنظرخواهی نکرده اند، تسری خواهد داشت.

پیشینه

مشابه مفاد این ماده ذیل ماده 507 قانون آیین دادرسی مدنی سال 1290 بیان شده بود.699747/

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

منظور از عبارت « مورد استفاده » بهره گیری از رای است وگرنه اشخاص ثالث نیز ممکن است بتوانند به این رای استناد نمایند.140799/ «یکی از اثار غیر قابل تجزیه و تفکیک بودن حکم ، تسری نتیجه رسیدگی تجدیدنظر به کسانی است که در دادرسی مشارکت داشته اند اما تجدیدنظر خواهی نکرده اند.»143690/

مصادیق و نمونه ها

• چنانچه یکی از دو محکوم علیه حکم دادگاه از حکم صادره تجدیدنظر خواهی کند و حکم به نفع او صادر گردد ، یا این که شخص دوم به اعتبار حکم تجدیدنظر خواسته ، محکوم علیه است ،اما چون حکم غیرقابل تجزیه و تفکیک است ، او نیز تغییر جایگاه داده و از محکوم علیه بودن به محکوم له شدن تبدیل می گردد، البته در صورتی که در نتیجه تجدیدنظر خواهی یکی از محکوم علیهم ، حکم صادره در مرحله بدوی مورد تایید قرار گیرد ، تسری مدلول حکم به کسی که تجدیدنظرخواهی کرده منتفی خواهد بود ؛ زیرا ره آورد تجدیدنظر خواهی همان ره آوردی است که بدون تجدیدنظر خواهی از حکم بدست آمده است. در مورد یکی از محکوم علیهم بدون تجدیدنظرخواهی مدلول حکم قطعیت یافته و در مورد دیگری با تایید مسبوق به تجدیدنظر خواهی در دادگاه تجدیدنظر ،این قطعیت بدست آمده است.660809