ماده ۴۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۰۰:۴۲ توسط Mhd.Amin (بحث | مشارکت‌ها) (متن اصلی)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

هرگاه جهت اعاده دادرسی وجود اسناد و مدارکی باشد که مکتوم بوده،ابتدای مهلت از تاریخ وصول اسناد و مدارک یا اطلاع از وجود آن محاسبه می شود. تاریخ یادشده باید در دادگاهی که به درخواست رسیدگی می کند، اثبات گردد.

پیشینه

مشابه این ماده ذیل ماده 532 قانون آیین دادرسی مدنی سال 1290 (699923)و همچنین ماده 596 قانون ایین دادرسی مدنی سال 1318 پیش بینی شده بود،699922 تفاوت این ماده با ماده 596 قانون ایین دادرسی مدنی سال 1318 در این است که در آن ماده فقط به وصول اسناد مکتوم اشاره شده بود ، ولی در این ماده وصول یا اطلاع از وجود این اسناد مورد توجه قرار گرفته است.119532/

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

ظاهر این ماده به گونه ای است که مکتوم بودن سند را محقق دانسته و نیازی به اثبات ندارد و تنها تاریخ وصول آن ها باید ثابت شود.141227/962698/ در این موارد ابتدای مهلت از تاریخ وصول اسناد و مدارک یا اطلاع از وجود آن محاسبه می شود مگر اینکه خلاف آن توسط خوانده دعوای اعاده دادرسی اثبات گردد.992939/144020/ در صورتی که در استعلام از ادارات در زمان طرح دعوی اصلی اشتباهی رخ داده باشد و اکنون وجود مدرک نزد اداره مورد نظر کشف شده باشد این امر نیز مشمول اسناد و مدارک مکتوم می باشد.992945/