ماده ۴۳۸ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۰۰:۵۰ توسط Mhd.Amin (بحث | مشارکت‌ها) (متن اصلی)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

هرگاه پس از رسیدگی، دادگاه درخواست اعاده دادرسی را وارد تشخیص دهد، حکم مورد اعاده دادرسی را نقض و حکم مقتضی صادر می نماید. درصورتی که درخواست اعاده دادرسی راجع به قسمتی از حکم باشد، فقط همان قسمت نقض یا اصلاح می گردد. این حکم از حیث تجدیدنظر و فرجام خواهی تابع مقررات مربوط خواهد بود.

توضیح واژگان

اعاده دادرسی : «مقصود از اعاده دادرسی از سر گرفتن و دوباره رسیدگی کردن است ، به عبارت دیگر رسیدگی ماهوی مجدد به دعوایی منتهی به حکم قطعی گردیده ، در همان مرجع صادر کننده حکم را اعاده دادرسی گویند.» 630035

پیشینه

مشابه مفاد این ماده ذیل ماده 539 قانون ایین دادرسی مدنی سال 1290 (699940) و همچنین ماده 605 قانون آیین دادرسی مدنی سال 1318 پیش بینی شده بود.141268

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

اعاده دادرسی در دعاوی دارای دو مرحله جداگانه اولا رد یا قبول درخواست اعاده دادرسی دوما رسیدگی ماهوی و رد یا تایید حکم مورد نظر ، از این موارد قرار رد درخواست اعاده دادرسی قطعی بوده و قابل تجدیدنظر و فرجام نمی باشد.1123861/اما قرار رد دادخواست اعاده دادرسی و همچنین حکم مجدد دادگاه بعد از رسیدگی ماهوی به دادخواست اعاده دادرسی  قابل فرجام خواهی و یا تجدیدنظر خواهیست . 627042/ اعاده دادرسی و واخواهی هر دو از طرق عدولی شکایت محسوب می گردند  532012 لذا در صورت قبول درخواست اعاده دادرسی و وجود دلایل و مستندات قوی در رسیدگی ماهوی به اعاده دادرسی حکم مورد نظر فسخ حواهد شد و دادگاه حکم جدیدی صادر خواهد کرد، در صورتی که دادخواست اعاده دادرسی راجع به قسمتی از حکم باشد ، در این صورت فقط آن قسمت فسخ یا اصلاح خواهد شد.900730/