ماده ۴۶۳ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۴۹ توسط Mhd.Amin (بحث | مشارکت‌ها) (متن اصلی)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

هرگاه طرفین ملتزم شده باشند که درصورت بروز اختلاف بین آنها شخص معینی داوری نماید و آن شخص نخواهد یا نتواند به عنوان داور رسیدگی کند و به داور یا داوران دیگری نیز تراضی ننمایند، رسیدگی به اختلاف درصلاحیت دادگاه خواهد بود.

توضیح واژگان

داوری : داوری در لغت به معنای حکومت میان مردم و قضاوت آمده است و در اصطلاح می توان آن را انصراف متخاصمین از مرجع قضایی به اعتبار نهاد توافقی برای رسیدگی به ماهیت دعوی تعریف نمود.666068/

پیشینه

این ماده جانشین ماده 639 قانون آیین دادرسی مدنی سال 1318 می باشد.999512/

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

مطابق این ماده ،صرف توافق بر تعیین داور موجب سلب صلاحیت از محاکم نخواهد بود و چنانچه یکی از طرفین با وجود این توافق به دادگاه مراجعه نماید ، دادگاه نمی تواند بر مبنای سلب صلاحیت از دادگاه از رسیدگی خودداری نماید1197691/ اما بی تردید مهم ترین اثر قرارداد داوری عدم استماع دعوی در محاکم دادگستری است ، در قانون ایران ، در مورد این امر سکوت شده است که قابل انتقاد می باشد .467133/ همچنین تمام قواعد مربوط به تعیین داور باید به اراده طرفین بازگردد ؛ حتی در جایی که دادگاه یا شخص ثالث دخالت می کند در واقع اراده ی صریح یا ضمنی طرفین باید مورد توجه بوده و تصمیم شخص ثالث یا دادگاه باید با رعایت بی طرفی و استقلال  و بدل از تصمیم طرفین باشد.1012310/

« فوت ، حجر و یا استعفای داور موجب زوال موافقت نامه داوری نیست و از سیاق مقررات راجع به داوری چنین فهمیده می شود که حتی الامکان در مواردی که موافقت نامه داوری وجود دارد اختلاف از طریق داوری حل و فصل گردد بعلاوه رعایت اصل حاکمیت اراده و اصل آزادی قرارداد ها اقتضای آن را دارد در چنین موردی با وجود موافقت نامه داوری دادگاه صلاحیت رسیدگی نداشته باشد.»314361/