ماده ۵۱۱ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۲ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۰۰:۲۵ توسط Mhd.Amin (بحث | مشارکت‌ها) (متن اصلی)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

هرگاه مدعی اعساردر دعوای اصلی محکوم له واقع شود و از اعسار خارج گردد، هزینه دادرسی از او دریافت خواهد شد.

توضیح واژگان

معسر :  معسر به فردی گفته می شود که یا دارایی او تکافوی پرداخت هزینه دادرسی را نکند و یا با وجود اینکه فرد مالکیت اموالی را دارد ، اما به آن ها دسترسی ندارد تا بتواند آن ها را مورد استفاده قرار دهد 144386/ و در فقه معسر به معنای مفلس به کار رفته است و کسی که مفلس است در کلام برخی فقها محجور دانسته شده است.144387

پیشینه

این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال 1290 مشابهی نداشته 700094 اما مشابه مفاد آن ذیل ماده 705 قانون آیین دادرسی مدنی سال 1318 پیش بینی شده بود.700093/141678/

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

صرف محکوم له واقع شدن معسر موجب مطالبه هزینه دادرسی از او نخواهد شد و علاوه بر محکوم له واقع شدن معسر دسترسی او به محکوم له نیز باید ممکن شود تا از محل محکوم له هزینه دادرسی را پرداخت نماید .144424/141679ممکن است مفهوم این ماده به گونه ای به نظر برسد که اگر مدعی عسار محکوم علیه واقع شود هزینه دادرسی از او دریافت نمی شود اما این مفهوم ، منطقی نیست و در این حالت نیز چنانچه معسر از حالت اعسار خارج شود باید هزینه دادرسی را بپردازد زیرا حکم اعسار ، حکمی موقت است.141682/1007671/