ماده ۵۲۹ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۲ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۰۰:۴۰ توسط Mhd.Amin (بحث | مشارکت‌ها) (متن اصلی)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

از تاریخ لازم الاجراء شدن این قانون، قانون آیین دادرسی مدنی مصوب سال 1318 و الحاقات و اصلاحات آن و مواد (18)، (19) ،(21) ، (23) ، (24) و (31) قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب مصوب سال 1373 و سایر قوانین و مقررات در موارد مغایر ملغی می گردد.

توضیح واژگان

نسخ: در لغت به معنی از بین بردن و ادر اصطلاح اصول فقه به معنی این است که قانون موخر حکم قانون مقدم را بردارد و از اثر بیاندازد.603723/

نسخ صریح : یعنی مقنن عامدا قانون مقدم را طی قانون معین بالصراحه نسخ کند.86048/

نسخ ضمنی : نسخ ضمنی به گونه ای است که مقنن یا اصلا توجه به مغایرت ناسخ و منسوخ نداشته باشد و یا منسوخ معینی را در نظر نگیرد و به طور کلی بگوید : هر قانون مغایر با قانون حاضر ملغی است.86049/

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

در اثر فسخ قدرت قانون در آینده از بین می رود و البته آثار گذشته آن محفوظ می ماند365046/ ازجمله مواردی که صراحتا در این ماده نسخ شده اند ، قانون آیین دادرسی مدنی سال 1318 و الحاقات و اصلاحات آن است اما در برخی از قوانین دیگر به طور پراکنده به بعضی از مواد قانون آیین دادرسی مدنی سابق اشاره شده است که در قانون جدید جانشینی ندارند و تکلیف این قوانین مشخص نشده است .1012130/

انتقادات

در این ماده پنج ماده قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب صریحا نسخ شده است که به نظر می رسد ذکر این پنج ماده ضرورتی نداشت چرا که در قانون ایین دادرسی مدنی جدید به جای این پنج ماده مقررات جدیدی وضع شده است که خود به خود آن مواد منسوخ گردیده اند.1012138/