جراحت

جراحت در لغت، به معنای خستگی است و در عرف، هر زخمی در بدن است . از نظر حقوق جزا نیز هر نوع صدمه وارده بر بدن که موجب ضایعات نسجی، عضوی یا بافتی از طریق استفاده از لوازم و وسایل فیزیکی، شیمیایی یا مکانیکی باشد، جراحت نامیده می شود. به عبارت دیگر جرح به حالتی یا نوعی از صدمه بدنی گفته می‌شود که منجر به فوت زیان‌دیده نشده است، به همین دلیل آن را زخمی در داخل یا ظاهر بدن دانسته‌اند. . به علاوه، این خسارات سوای اینکه ممکن است آثار ماندگاری روی بدن انسان بگذارند یا نه، قابل معالجه می‌باشند. جرحی که به روی بدن انسان واقع می‌شود، اصولاً یا ناشی از حوادث رانندگی و یا ناشی از منازعات می‌باشد. علامت خارجی جرح، خونریزی است و همیشه اثر مادی در بدن مجنی علیه ایجاد می‌کند که برای مدتی تقریباً طولانی باقی می‌ماند، گفتنی است شدت و ضعف زخم، تأثیری در وصف آن ندارد.

در رویه‌ قضایی

طبق نظریه مشورتی شماره ۷/۶۷۷–۶۴/۵/۲۳ اداره حقوقی قوه قضائیه: «سوختگی‌ها نوعی جراحت تلقی می‌شوند و بین عمد و غیر عمد آن فرقی نیست و مجازات آنها تابع قانون دیات است.»

جستارهای وابسته

دیه جراحات